تدوين نظام كردارشناسي لهراسب در شاهنامه و ساير متون منظوم پهلواني با تاكيد بر شاهنامه سال 844 تيموري محفوظ در كتابخانه ملي پاريس

لهراسب، يكي از شخصيت هاي اسطوره اي است كه در اوستا، شاهنامه و متون منظوم پهلواني از سيمايي كاملاً متمايز برخوردار است. در فرازوفرودهاي دوران او، رخدادهايي است كه به ظاهر ناشي از انحطاط در خاندان وي بوده است، در اوستا از لهراسب و پسر او، گشتاسب، سخن رفته است؛ اما از ميان اين دو شخصيت، تنها گشتاسب صاحب تاج كياني مي شود و به پادشاهي مي رسد و لهراسب جز اين كه پدر گشتاسب باشد، نقشي در سلسله پادشاهي ندارد. پژوهش حاضر به دنبال بررسي عللت تفاوت در قرائت‌هاي موجود در متون پهلوي و اوستا درباره لهراسب است. اين پژوهش به روش توصيفي – تحليلي به دنبال پاسخ اين سؤال است كه چرا لهراسب در اوستا و ساير متون حماسي فارسي، شخصيتي دوگانه دارد. يافته‌هاي پژوهش حاكي از اين است كه هنگام تدوين يشت هاي اصلي اوستا، داستان مربوط به لهراسب شكل منسجمي نداشته و همين امر باعث شده كه لهراسب اوستايي، شخصيتي كاملاً متفاوت از لهراسب‌شاه در متون حماسي پيدا كند. همچنين ارتباط تنگاتنگ ميان لهراسب و گشتاسب در اين داستان و درهم تنيدگي شخصيت اين دو نفر، شايد نتيجة اختلاط شخصيت هاي اساطيري و ادغام خويشكاري آنان باشد كه به سنت پوياي نواحي شرقي ايران به‌گونه اي متفاوت از اوستا، به شاهنامه و ساير منظوم پهلواني فارسي منتقل شده است.اهداف پژوهش:شناخت لهراسب در اوستا و متون حماسي.بررسي علل تفاوتهاي در شخصيت لهراسب در اوستا، شاهنامه و متون پهلواني.سؤلات پژوهش:علت تفاوت شخصيتي لهراسب‌شاه در متون حماسي و اوستا چيست؟شخصت لهراسب چه بازتابي در شاهنامه تيموري محفوظ در كتابخانه ملي پاريس دارد؟