شناسايي مولفه هاي گردشگري مذهبي با تكيه بر هنر تعزيه

صنعت گردشگري يكي از مهم‌ترين و پرسودترين صنايع در ابعاد جهاني است؛ زيرا تنها يك راه براي تفريح نيست، بلكه با استفاده از برنامه‌ريزي راهبردي و رعايت اصول توسعه پايدار مي‌توان اقتصاد كشورها را توسعه داد. اين پژوهش به مطالعۀ گردشگري مذهبي با تكيه بر هنر تعزيه پرداخته است. پژوهش حاضر از نظر هدف، كاربردي و از نظر نحوۀ گردآوري اطلاعات، كيفي است. مشاركت‌كنندگان در پژوهش، 15 نفر از اساتيد حوزۀ گردشگري و هنرهاي آييني، پيشكسوتان تعزيه به روش نمونه‌گيري گلوله برفي، مصاحبه‌هاي نيمه‌ساختاريافته‌اي با آن‌ها انجام شد. روش پژوهش، پديدارشناسي بود و براي تجزيه‌وتحليل اطلاعات، از روش كولايزي استفاد شد. شايان ذكر است كه روايي نتايج، از جنبه‌هاي بيروني، توصيفي و تفسيري، ارزيابي و به تأييد رسيد. تجربه مشاركت‌كنندگان، دربارۀ گردشگري مذهبي با تكيه بر هنر تعزيه، در يازده مقوله سازماني، اقتصادي، تبليغاتي، محتوايي، فني، پژوهشي، زيست محيطي، راهبردي، توسعۀ فرهنگي، قانون‌گرايي دسته‌بندي شدند. جهت احياشدن هنر تعزيه و رونق گردشگري مذهبي باتوجه‌به تجارب افراد مشاركت‌كننده بايد تعزيه در بُعد محتوايي، فني و فيزيكي پربارتر شود و با اقتصاد گردشگري پيوند زده شود. همچنين به لحاظ فرهنگي، سازماني، تبليغاتي، قانون‌گرايي، توسعه، زيست‌محيطي و پژوهشي گردشگري مذهبي نياز به تغييرات و تلاش بيشتري دارد تا علاوه‌بر رونق گردشگري مذهبي در كنار تعزيه پررنگ‌تر و پربارتر شود.اهداف پژوهش:بررسي گردشگري مذهبي در ايران.بررسي الگويي براي گردشگري مذهبي با تكيه بر هنر تعزيه. سؤالات پژوهش:مؤلفه‌هاي گردشگري مذهبي با تكيه بر هنر تعزيه چگونه بوده است؟چه الگويي مي‌توان براي گردشگري مذهبي با تكيه بر هنر تعزيه ارائه داد؟