بازشناسي مؤلفه هاي شكل دهنده هويت ايراني- اسلامي در خانه هاي تاريخي ايران

شكل‌گيري خانه در ايران از ديرباز مبتني بر معيارها و نمادهاي خاص خود بوده است. خانه ايراني، موجوديتي ارزشمند است؛ برآورده كنندۀ نيازهاي ساكنانش و شكل گرفته بر پايۀ ارزش‌هاي كيهاني و جهات مقدس. با وقوع انقلاب صنعتي و شكل‌گيري ايدئولوژي مدرنيسم، ارزش‌هايي كه شكل‌دهندۀ جهان آرماني انسان سنتي بودند، به يكباره فرو ريختند و بازتاب آن در معماري به جدايي روح از ماده، باطن از ظاهر، كيفيت از كميت و در نتيجه هويت از معماري انجاميد. خانۀ ايراني كه زماني نماد هويت ملت ايران بود به ساختمان‌هاي مكعب شكل يكنواختي تبديل شد كه بي‌توجه به فرهنگ، اقليم، بينش شاعرانه-اساطيري و ارزش‌هاي ديني، در كنار يكديگر قد برافراشتند و روزبه‌روز چهره شهر را آشفته‌تر كردند. هويت كه يكي از پرتنش‌ترين و پيچيده‌ترين مقوله‌هاي عصر حاضر است، نيرو محركه اين پژوهش است. در اين پژوهش به بررسي ريشه‌هاي شكل‌دهندۀ هويت خانۀ ايراني در گذشته پرداخته مي‌شود تا با بازشناسي آن‌ها بتوان هويت بيمار، مخدوش و زيرسؤال رفتۀ خانۀ معاصر ايراني را اصلاح و درمان كرد. اين پژوهش از نوع كاربردي-توسعه‌اي و روش انجام آن كيفي مي‌باشد. چهارچوب نظري پژوهش با استفاده از روش كتابخانه‌اي و مرور اسناد مربوط به هويت و خانه ايراني شكل گرفته است. نتايج بررسي به ارائه معيارهايي جهت باززنده‌سازي هويت ايراني-اسلامي در خانه‌هاي معاصر مي‌انجامد.اهداف پژوهش: شناخت شاخص‌هاي شكل‌دهندۀ هويت ايراني- اسلامي در خانه‌هاي تاريخي ايران.شكل‌گيري خانه‌هاي معاصر بر مبناي الگوهاي ايراني- اسلامي.سؤالات پژوهش: مؤلفه‌هاي شكل‌دهندۀ هويت در خانه‌هاي تاريخي ايران كدام‌اند؟چگونه مي‌توان هويت مخدوش‌شدۀ خانه‌هاي معاصر را باززنده‌سازي كرد؟