اسطوره ها و حماسه ها در روايات تاريخي شاهنامه و نمود آن در نگاره هاي شاهنامه بايسنقري

شاهنامه فردوسي سرگذشت قومي و ملي با آميزه‌اي از اسطوره، حماسه و تاريخ است كه گرچه در طول ساليان متمادي محققان و انديشمندان مختلف سعي در جدا‌سازي بخش‌هاي مختلف اين اثر سترگ و مانا داشته‌اند؛ امّا درواقع جداسازي اين سه عنصر اصلي؛ به‌‌ويژه اسطوره از ساختار كلي شاهنامه امري امكان‌ناپذير است. آنچه بيش از ديگر آثار بزرگ هم‌سنخ، شاهنامه را اين چنين مانا كرده است، ژرف‌ساخت اسطوره‌اي و حماسي در سرتاسر اين اثر است؛ گواه اين مدعا آنكه ردپاي اسطوره را در جاي‌جاي حوادث بخش مربوط به روايات تاريخي شاهنامه مي‌توان به‌‌خوبي مشاهده كرد. اگرچه آفرينش روايات اساطيري و حماسي از رويدادهاي تاريخي، مسلماً تابع ضوابط و شرايطي است كه رعايت دقيق آن‌ها در قالب نظمي سَخته و سنجيده و استوار و كلامي متين و صريح؛ آن‌گونه كه در شاهنامۀ فردوسي جلوه‌‌گر شده است، حاكي از تسلط و آگاهي بي‌نظير فردوسي بر اساطير گذشتۀ ملت ايران است، تأثير عوامل ماوراء‌الطبيعي به وضوح در بخش تاريخي شاهنامه ديده مي‌شود؛ به‌گونه‌اي كه برخي از ماجراهاي اين قسمت عملاً با تخيل همراه است. نمونه‌هايي چند از اين امر مانند ياري جستن از جادوگران، كمك ايزد سروش، اژدهاكشي، پيروزي‌هاي خارق‌العادۀ سپاهي كوچك بر ارتشي بزرگ همه از اين نوع حوادث خارق‌العادۀ بخش تاريخي شاهنامه است. پژوهش حاضر به‌دنبال بررسي اساطير و نمودهاي آن در بخش تاريخ روايي شاهنامه  و نمود آن در نگاره‌هاي شاهنامه بايسنقري است.اهداف پژوهش:بررسي سبك و شيوۀ روايت رخدادهاي اساطيري در بخش تاريخي شاهنامه.بررسي عناصر اسطوره‌اي را در بخش تاريخي شاهنامه و نگاره‌هاي شاهنامه بايسنقري.سؤالات پژوهش:سبك و شيوۀ روايت رخدادهاي اساطيري در بخش تاريخي شاهنامه چگونه است؟عناصر اسطوره‌اي در بخش تاريخي شاهنامه و نگاره‌هاي شاهنامه بايسنقري چه جايگاهي دارد؟