پيش‌بيني نشخوار و ابراز خشم بر اساس سيستم بازداري و فعال‌ساز رفتار با ميانجي‌گري دشواري در نظم‌دهي هيجان

پژوهش حاضر با هدف بررسي رابطه‌ سيستم بازداري و فعال‌ساز رفتار و نشخوار و ابراز خشم با ميانجي‌گري دشواري در نظم‌دهي هيجان در دانشجويان انجام شد. اين پژوهش توصيفي از نوع همبستگي بود. جامعه‌ مطالعه شامل تمامي دانشجويان 18 تا 22 ساله مشغول به تحصيل در دانشگاه‌هاي دولتي شهر تهران در سال 1402 بود كه با استفاده از روش نمونه‌گيري در دسترس تعداد 384 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند و به مقياس سيستم بازداري و فعال‌ساز رفتار كارور و وايت، مقياس نشخوار خشم ساكودولسكي و همكاران، مقياس ابراز خشم باس و پري و همكاران و نسخه كوتاه مقياس دشواري در نظم‌دهي هيجان بيوربرگ و همكاران پاسخ دادند. به‌منظور تحليل داده‌ها، از تحليل مسير به روش رگرسيون سلسله‌مراتبي مطابق با پيشنهاد بارون و كني و آزمون سوبل استفاده شد. نتايج نشان داد سيستم‌هاي بازداري و فعال‌ساز رفتار با واسطه‌ دشواري در نظم‌دهي هيجان، به ترتيب قادر به پيش‌بيني نشخوار و ابراز خشم هستند. يافته‌هاي پژوهش براي درك مكانيسم پيچيده رابطه سيستم بازداري و فعال‌سازي رفتار و نشخوار و ابراز خشم مفيد است و پيامدهايي عملي براي مداخلات پيشگيرانه و درماني در مديريت هيجان خشم دارد.