ارزيابي درد ناشي از ساكشن لوله تراشه در بيماران تحت تنفس مكانيكي بستري در بخش مراقبت هاي ويژه كودكان

مقدمه: ارزيابي و كنترل درد بخش مهمي از درمان كودكان بستري در بخش مراقبت ويژه مي باشد و ارتباط بين درد و آثار فيزيولوژيك و رواني ناشي از آن به خوبي شناخته شده است. هدف از اين مطالعه ارزيابي درد ناشي از ساكشنلوله تراشه دركودكان تحت تنفس مكانيكي بستري در بخش مراقبت هاي ويژه مي باشد.روش كار: اين مطالعه روي 50كودك بستري در بخش مراقبت هاي ويژه كه تحت تنفس مكانيكي بوده، انجام شد.در اين بيماران درد بر اساس معيار درد FLACC و اندكس هاي فيزيولوژِيك قبل و بعد از ساكشن لوله تراشه با رعايت پروتوكل استاندارد ساكشن مورد ارزيابي قرار گرفت و بيماران بر اساس نمره كلي درد در يكي از 4 گروه1 بدون درد ، 2 درد خفيف ، 3 درد متوسط ،4 درد شديد قرار گرفتند.نتايج: به طور خلاصه ميانگين سني بيماران  مورد مطالعه 34.44 ماه بوده است و70% (35=n) جنس پسر داشته اند.بيماريهاي تنفسي 30% (n=15) شايعترين تشخيص اوليه بوده است. بر اساس معيار دردFLACC فراواني و شدت درد پس از انجام ساكشن لوله تراشه افزايش داشته است( P value 0.05). ارتباط بين افزايش ضربان قلب، تنفس و فشار خون سيستوليك و دياستوليك با افزايش فراواني و نمره درد پس از ساكشن، معنادار است (P value 0.001). هم چنين، بيماراني كه نمره درد بالاتري داشته اند دوز داروي آنالژريك كمتري به صورت انفوزيون مداوم دريافت كرده بودند ( P value 0.05).نتيجه گيري: ساكشن لوله تراشه يك مداخله دردناك مي باشد و بيماران به دنبال آن تحت ديسترس قرار مي گيرند. بنابراين روش هاي ارزيابي درد و روش هاي دارويي و غيردارويي جهت كنترل درد  ناشي از آن توصيه مي شود.