مقايسه اثربخشي آموزش يادگيري مشاركتي و آموزش خودتنظيمي تحصيلي بر جهت‌گيري هدف در دانش آموزان مقطع متوسطه دوم شهر اهواز

پژوهش حاضر با هدف مقايسه اثربخشي آموزش يادگيري مشاركتي و آموزش خودتنظيمي تحصيلي بر جهت‌گيري در دانش آموزان مقطع متوسطه دوم شهر اهواز صورت پذيرفت. طرح پژوهش، شبه آزمايشي با پيش‌آزمون- پس‌آزمون و گروه كنترل بود. جامعه آماري شامل دانش آموزان مقطع متوسطه دوم شهر اهواز در سال 99-1398 بود. حجم نمونه، 45 از نفر دانش آموزان مقطع متوسطه دوم شهر اهواز در سال 1398بود كه به روش خوشه‌اي چندمرحله‌اي انتخاب شدند. ابزار گردآوري اطلاعات مقياس جهت‌گيري هدف پيشرفت (1998) بود. پس از آموزش به گروه‌هاي آزمايشي، پس آزمون اجرا شد. تجزيه و تحليل داده‌ها با نرم افزار «SPSS» نسخه 24 و با تحليل كواريانس و آزمون تعقيبي انجام شد. نتايج نشان داد كه آموزش يادگيري مشاركتي و آموزش خودتنظيمي تحصيلي در افزايش جهت‌گيري هدف تبحري و جهت گيري هدف عملكردي-رويكردي و كاهش جهت گيري هدف عملكردي- اجتنابي اثربخش بودند (05/0p ). همچنين، مقايسه دو مداخله نشان داد كه اثربخشي آموزش يادگيري مشاركتي بر افزايش جهت گيري هدف تبحري و جهت گيري هدف عملكردي-رويكردي بيشتر از آموزش خودتنظيمي تحصيلي بود (05/0p ). اما اثربخشي آموزش خودتنظيمي تحصيلي در كاهش جهت گيري هدف عملكردي- اجتنابي بيشتر از آموزش يادگيري مشاركتي بود (05/0p ).