مقايسه كيفيت زندگي، حمايت و انزواي اجتماعي سالمندان فعال و غيرفعال در دوران پاندمي كوويد 19

مقدمه: سبك زندگي كم‌تحرك و ماشيني و از طرف ديگر، مشكلات فراواني كه در ايام پاندمي كوويد 19 به وجود آمده است بر شاخص‌هاي كيفيت زندگي و انزوا و حمايت اجتماعي سالمندان اثر گذاشته است. ازاين‌رو، اين تحقيق باهدف مقايسه كيفيت زندگي، حمايت و انزواي اجتماعي سالمندان فعال و غيرفعال در دوران پاندمي كوويد 19 انجام شده است.روش كار: روش پژوهش توصيفي از نوع علي مقايسه‌اي بود. جامعه آماري تحقيق سالمندان بالاي 60 سال شهرستان لاهيجان در سال 1400 مي‌باشند كه 213 نفر به‌صورت در دسترس با مراجعه به پارك‌ها، استخرها، باشگاه‌ها و سراي سالمندان انتخاب شدند. ابزار جمع‌آوري داده‌ها شامل فرم مشخصات دموگرافيك و پرسشنامه‌هاي كيفيت زندگي ليپاد (1998)، حمايت اجتماعي زميت و همكاران (1988) و انزواي اجتماعي مدرسي و همكاران (1396) بود. داده­هـــا با اســـتفاده از آزمون‌هاي كلموگروف اسميرنوف، لوين، تحليل واريانس و كوواريانس با نرم‌افزار SPSS نسخه 25 تجزيه‌وتحليل شدند.نتايج: نتايج نشان داد كه بين ميزان كيفيت زندگي، انزوا و حمايت اجتماعي سالمندان فعال و غيرفعال با تأكيد بر در دوران كوويد 19 تفاوت معناداري وجود دارد (0.001).نتيجه‌گيري: به نظر مي‌رسد كه فعاليت بدني و شركت در فعاليت‌هاي ورزشي با توجه به حضور در مكان‌هاي عمومي متغير مهمي در كاهش انزواي اجتماعي و بالا بردن حمايت اجتماعي مي‌باشد و توجه به اينكه مي‌تواند سطح كيفيت زندگي سالمندان را هم ازنظر جسمي و هم ازنظر ذهني بالا ببرد.