رابطه ويژگي هاي جمعيت شناختي و نوع جرم با اختلال شخصيتي سايكوپاتي در زندانيان مرد شهر مهاباد

مقدمه: سايكوپاتي يك اختلال شخصيتي با پيشينه طولاني است. متغيرهاي مختلفي با اين اختلال رابطه دارند. هدف مطالعه حاضر بررسي رابطه ويژگيهاي جمعيت شناختي و نوع جرم با اختلال شخصيتي سايكوپاتي در زندانيان مرد شهر مهاباد مي باشد. روش كار: مطالعه حاضر مقطعي – توصيفي مي باشد. از جامعه زندانيان مرد شهر مهاباد به تعداد 392 نفر تمامي زندانيان از طريق نمونه گيري تمام شماري انتخاب شدند كه در نهايت تعداد 384 نفر به عنوان نمونه نهايي بررسي شدند. سايكوپاتي از طريق پرسشنامه سايكوپاتي لوينسون و مشخصات جمعيت شناختي و نوع جرم از طريق چك ليست مشخصات مورد ارزيابي قرار گرفت. داده ها با استفاده از ضريب همبستگي پيرسون، تي استودنت، تحليل واريانس يك راهه (ANOVA) و آزمون تعيبي توكي مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. نتايج: بين سن و تعداد فرزندان با عامل 2 سايكوپاتي رابطه مثبت و معني دار وجود داشت (P 0.05). ميزان سايكوپاتي در زندانيان با سابقه اعتياد به مواد و الكل، زندانيان با جرم سرقت (عامل 2)، زندانيان با تحصيلات ليسانس، زندانيان در دومين سابقه دستگيري (P 0.01) و زندانيان با دامنه حبس 4-5 سال از ساير زندانيان بيشتر بود (عامل 1 و نمره كل) (P 0.01). ميزان سايكوپاتي بر حسب ميزان دارآمد متفاوت بود(P 0.01). بين ساير متغييرها و سايكوپاتي رابطه معني داري بدست نيامد.نتيجه گيري: شناخت سايكوپاتي بر اساس ويژگي هاي جمعيت شناختي دانش ما درباره اين اختلال شخصيتي افزايش مي دهد و مي تواند براي كساني كه در محيط زندان با اين افراد سروكار دارند بسيار با ارزش باشد.