اثربخشي آموزش مهارت ارتباط موثر بر الگوهاي ارتباطي زوجين

مقدمه: در عصر حاضر نظام خانواده دچار مشكلات عديده‌اي شده است و اختلاف‌هاي خانوادگي، طلاق، افزايش آمار كودكان بي‌سرپرست و بزهكاري نوجوانان نشان دهنده مشكلات اساسي در خانواده‌ها است كه ريشه اصلي آن دركيفيت روابط بين زوجين است. بر اين اساس هدف از پژوهش حاضر بررسي اثر آموزش مهارت ارتباط موثر مبتني بر فرهنگ اسلامي بر الگوهاي ارتباطي زوجين داراي فرزند بود.روش كار: مطالعه از نوع آزمايشي با طرح پيش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماري پژوهش حاضر شامل زوجين داراي فرزند مراجعه كننده به مراكز جامع سلامت شهر ملاثي در شش ماه اول سال 1399 بود. گروه نمونه شامل60 زوج بود كه به روش نمونه‌گيري تصادفي از بين جامعه آماري انتخاب و به صورت تصادفي در گروه‌هاي آزمايش و گواه قرار گرفتند (30 زوج در گروه آزمايش و 30 زوج در گروه گواه). هر دو گروه پرسشنامه الگوهاي ارتباطي زوجين (كريستنس و سالاوي، 1984) را تكميل نمودند، سپس گروه آزمايش تحت 12 جلسه 2 ساعته برنامه آموزش مهارت ارتباط موثر مبتني بر فرهنگ اسلامي قرار گرفت. در تجزيه و تحليل داده‌ها از نرم افزار SPSS ورژن 23 و روش آماري تحليل كوواريانس چند‌‌متغيري استفاده شد.نتايج: نتايج نشان داد كه آموزش مهارت ارتباط موثر مبتني بر فرهنگ اسلامي بر الگوهاي ارتباطي زوجين داراي فرزند تاثير دارد. ميزان تاثير اين مداخله بر الگوهاي ارتباطي زوجين (ارتباط سازنده متقابل، ارتباط اجتنابي متقابل و ارتباط توقع/كناره گيري) به ترتيب 36، 32 و 28 درصد است. نتيجه گيري: آموزش مهارت ارتباط موثر مبتني بر فرهنگ اسلامي بر الگوهاي ارتباطي زوجين تأثيرگذار است و با توجه به سودمندي آن، مي‌تواند به عنوان يك روش كارآمد در بهبود كيفيت و افزايش ارتباط عاطفي زوجين استفاده گردد.