تحليل تطبيقى نقاشى‌هاي ديواري امويان و دوره معاصر در سوريه

نقاشي ديواري بستري براي بازنمايي فرهنگ و عقايد ديني، مذهبي و آرمان‎هاي جامعه است و در هر دوره تاريخي به اقتضاي شرايط، جلوه‌اي متفاوت دارد. نقاشي‌هاي ديواري اموي (661 750م./40 132ه.ق.) در كاخ‌ها و مساجد بر اساس بستر ديني و دنيايي اثر، خلق مي‌شدند. در اثر گذشت زمان نقاشي ديواري دستخوش تحولاتي شده و در سوريه معاصر (1966 2000م./1385 1420 ه.ق.)، منظور دوره رياست جمهوري راحل حافظ اسد) نيز هنر نقاشي ديواري زينت‌بخش اماكن عمومي شد. هدف پژوهش، شناخت جايگاه نقاشي ديواري در هنر اموي و معاصر سوريه، درك مفهوم و ويژگي‌هاي هنر نقاشي ديواري و اهميت هنري و فكري آن در دوره اموي و معاصر است. پرسش: وجوه اشتراك و افتراق نقاشى ديواري اموى و معاصر در سوريه چيست؟ روش پژوهش، توصيفي تحليلي و تطبيقي و گردآوري اطلاعات، ميداني و اسنادي است. نتايج نشان مي‌دهد در نقاشي‌هاي ديواري اموي، عظمت معماري، بيان نمادهاي رمزي نقوش و توصيف آسمان و بهشت، نمايانگر رابطه هنرمندان و دستاوردهاي مذهبي دولت است. در اين تصاوير، نقوش حيواني و انساني تحريم مي‌گردد اما در كاخ‌ها مورد استفاده قرار گرفته‌اند. هنرمندان معاصر سوريه با تأثير از هنر اموي و در نقاشي‌هاي ديواري معاصر سوريه به تجليل از دستاوردهاي تاريخي و فرهنگي رئيس جمهور راحل حافظ اسد اقدام نموده‌اند و با استفاده از تصاوير انساني براي انتقال اين مفاهيم تلاش كرده‌اند.