تدوين نقشه راهبردي توسعه گردشگري پايدار شهري با تأكيد بر توان اكولوژيك، پژوهش موردي: منطقه 22 كلان‌شهر تهران

شهرها به‌عنوان مراكز فرهنگي، اقتصادي و اجتماعي، در جذب گردشگران نقش بسزايي ايفا مي‌كنند. با افزايش نياز به توسعه پايدار، توجه به جوانب اكولوژيك در توسعه گردشگري شهري به‌عنوان يك رويكرد حياتي و ضروري مطرح مي‌شود. گردشگري پايدار شهري با تأكيد بر توان اكولوژيك نه تنها به جلب گردشگران مي‌پردازد بلكه در كنار آن، به حفاظت از محيط ‌زيست و تعادل اكولوژيك شهرها نيز مي‌پردازد. لذا در پژوهش حاضر كوشيده شد تا با نگاهي از داخل به بيرون و با تفكر راهبردي نوين، ضمن شناسايي منابع و توانايي‌هاي داخلي و عوامل كلان محيطي و نقاط مثبت، علاوه‌بر جستجوي عملكردها، راهكارهاي مثبت را پيشروي مديران و مسئولان شهري در رابطه با تحقق توسعه گردشگري پايدار شهري در منطقه 22 در شهر تهران قرار دهد. اين پژوهش از نظر هدف، كاربردي و از نظر گردآوري داده‌ها، توصيفي – تحليلي و ابزار جمع‌آوري اطلاعات پرسشنامه است. براي تجزيه‌ و تحليل اطلاعات از مدل Meta-SWOT، تحليلPESTEL ، GIS-10.8و Global Maper.25 بهره گرفته شده است. نتايج نشان داد در بين منابع و توانايي‌هاي داخلي توسعه گردشگري پايدار شهري در منطقه 22 با تأكيد بر توان اكولوژيك آن اوزان متفاوتي نسبت به هم دارند به‌طوري‌كه عامل‌هايي همچون وجود اراضي طبيعي در شمال، غرب و شرق منطقه و امكان به هم پيوستگي اكولوژيكي (1.70)، وجود درياچه شهداي خليج‌ فارس (1.68)، وجود پارك جنگلي چيتگر در منطقه، وجود اراضي نظامي گسترده به‌عنوان پتانسيلي براي توسعه محيط ‌زيست مبنا و وجود اماكن تفريحي و گردشگري عمومي در منطقه مشتركاً با امتياز (1.38) داراي بيش‌ترين وزن مي‌باشند كه اين نشانگر با ارزش بودن، تقليد ناپذيري و تناسب سازماني نسبت به ساير عوامل در توسعه گردشگري پايدار شهري در منطقه 22 مي‌باشند و بايد در صدر اقدامات اجرايي مديران و مسئولان در راستاي تحقق آن باشند.