شبيه‌سازي عددي صندلي خلبان بالگرد تحت ضربه ناشي از سقوط

در اين مقاله براي بررسي شدت آسيب وارده به خلبان بالگرد تحت ضربه ناشي از سقوط، شبيه‌سازي عددي مدل صندلي واقعي كابين خلبان بالگرد انجام شده است. براي محدود كردن پيچيدگي مسئله، ضربه‌اي كاملاً عمودي به‌عنوان سناريوي مرجع براي مجموعه‌اي شامل يك صندلي بالگرد قابل سقوط، بخش جذب انرژي و يك آدمك انسان‌نما در نظر گرفته شد. براي اين كار مدل سه‌بعدي صندلي موجود در آزمايشگاه در دو حالت با و بدون افزودن مكانيزم جذب انرژي مورد مطالعه قرار گرفت. از سازه لانه‌زنبوري در بخش ميراكننده صندلي استفاده شد. نتايج پژوهش حاضر نشان داد استفاده از جاذب UPVC براي آزمايش سقوط از ارتفاع با جرم مشخص، بر اساس معيارهاي بيومكانيكي آسيب‌هاي واردشده به جمجمه و ستون فقرات را حدود 80 درصد كاهش داده است. هم‌چنين بر اساس نتايج مستخرجه در اين پژوهش، سازه لانه‌زنبوري آلومينيومي با اينكه معيار آسيب وارده به سر را برآورده كرده و در محدوده مجاز قرار مي‌گيرد، ولي معيارهاي آسيب وارده به ستون فقرات و محدوده شتاب مجاز را رد كرده است؛ بااين‌حال نسبت به حالت بدون لانه‌زنبوري عملكرد بسيار بهتري داشته و تا حدود زيادي توانسته انرژي ضربه حاصل از سقوط را جذب نمايد.