بررسي نقش ميانجيگري رضايت بدني در مورد نشخوار ذهني و نگرش نسبت به جراحي زيبايي

پژوهش حاضر با هدف بررسي نقش ميانجيگري رضايت بدني در مورد نشخوار ذهني و نگرش به جراحي زيبايي انجام شده است. به منظور دستيابي به اهداف اين پژوهش، محققان از ميان كليه بيماران مراجعه كننده كانديد جراحي زيبايي به بيمارستان هاي شهر قم 205 نفر از بانوان با روش نمونهگيري ساده انتخاب شدند و به تكميل پرسشنام ههاي نگرش به جراحي زيبايي دونالد و همكاران 2018 )، پرسشنامه نشخوار فكري نالن هوكسما و مارو ( 1991 ) و پرسشنامه آزمون تن فيشر ( 1970 ) پرداختند. براي تجزيه و تحليل ) دادهها از نرمافزار آموس بهره گرفته شد. نتايج بدين صورت به دست آمدند: نشخوار ذهني و رضايت از بدن داراي ضريب همبستگي 0 نشخوار ذهني و نگرش به جراحي زيبايي داراي ضريب همبستگي 0.49 و رضايت از بدن و نگرش نسبت به جراحي زيبايي ، .43- داراي ضريب همبستگي - 0.37 هستند؛ بدين معنا كه با افزايش نشخوار ذهني، رضايت بدني به ميزان قابل توجهي كاهش پيدا ميكند و تمايل به انجام جراحي زيبايي افزايش مييابد و نيز رضايت از بدن با نگرش به جراحي زيبايي رابطه معكوس و معناداري دارد. فرضيه پژوهش حاضر مورد تأ ييد قرار گرفت.