ارزيابي آموزش باليني بر اساس مدل كارآموزي شناختي با استفاده از پرسشنامه آموزش باليني ماستريخت

مقدمه: يكي از اركان اصلي در آموزش دانشجويان پزشكي، آموزش باليني است. از جمله اصول زيربنايي آموزش باليني، مدل كارآموزي شناختي است كه شامل شش بعد الگو بودن، مربي‌گري، داربست، پيكره-بندي، بازانديشي و اكتشاف است. هدف از انجام اين پژوهش، ارزشيابي آموزش باليني دانشگاه علوم پزشكي كرمان براساس مدل كارآموزي شناختي در سال 1401 بود. روش بررسي: در اين پژوهش توصيفي-تحليلي/ مقطعي، پرسشنامه آموزش باليني ماستريخت بين ۱۵۰ نفر دانشجوي رشته پزشكي عمومي در مقطع كارآموزي و كارورزي در بخش‌هاي داخلي، جراحي، زنان، كودكان و روانپزشكي توزيع شد و با نرخ پاسخگويي ۷۴٪ توسط ۱۱۲ نفر تكميل شد. نتايج: حيطه پيكره‌بندي بالاترين امتياز را در ارزشيابي آموزش باليني دانشگاه علوم پزشكي كرمان براساس مدل كارآموزي شناختي از ديدگاه دانشجويان كسب كرد و كمترين امتياز به حيطه بازانديشي تعلق گرفت. آموزش باليني در بخش داخلي بيشترين تطابق را با مدل كارآموزي شناختي داشت.نتيجه‌گيري: شناخت نقاط قوت و ضعف آموزش باليني، اولين قدم در جهت بهبود كيفيت آموزش پزشكي مي‌باشد. در گام‌هاي بعد، دست‌اندركاران و برنامه‌ريزان برنامه‌هاي توانمندسازي اعضاي هيات علمي بايد اقدام به طراحي، اجرا و ارزشيابي برنامه‌هاي توانمندسازي آموزشي ويژه اعضاي هيات علمي باليني با هدف ارتقاي مهارت‌هاي آموزشي ايشان در محيط آموزش باليني نمايند.