پيش‌بيني رفتار پرخاشگرانهٔ كودكان باآسيب شنوايي برمبناي طرحواره‌هاي هيجاني ناسازگار مادران

زمينه و هدف: از اختلال‌هاي شايع رفتاري كودك باآسيب شنوايي پرخاشگري است. طرحواره‌هاي هيجاني مادران مي‌توانند عامل تشديدكنندهٔ پرخاشگري باشند. هدف از اين پژوهش پيش‌بيني پرخاشگري كودكان باآسيب شنوايي برمبناي طرحواره‌هاي هيجاني ناسازگار مادران بود. روش‌بررسي: اين پژوهش توصيفي از نوع همبستگي بود. جامعهٔ آماري را تمامي والدين داراي كودك باآسيب شنوايي مراجعه‌كننده به كلينيك ناشنوايي پژواك شهرستان رشت در سال ۱۳۹۶ تشكيل دادند. از تعداد ۲۳۰ نفر والدين، ۱۴۰ نفر براساس جدول مورگان با نمونه‌گيري دردسترس انتخاب شده و به پرسشنامه‌هاي پرخاشگري باس و پري و طرحواره‌هاي ناسازگار يانگ پاسخ دادند. داده‌ها با استفاده از همبستگي پيرسون و رگرسيون چند‌گانه و نرم‌افزار آماري SPSS نسخهٔ ۲۲ بررسي شد. يافته‌ها: نتايج نشان داد بين طرحواره‌هاي ناسازگار مادر و پرخاشگري در كودكان ناشنوا رابطهٔ مثبت و معنا‌داري وجود داشت (۰٫۰۰۱ p، ۰٫۴۶=r). همچنين طرحواره‌هاي خودگرداني، بريدگي و »عملكرد مختل « در مادران توانستند پرخاشگري كودك را پيش‌بيني كنند و طرحوارهٔ بريدگي (۰٫۰۰۱ p، ۰٫۶۶۷=B) بيش از طرحواره‌هاي ديگر عامل پيش‌بيني‌كننده براي پرخاشگري بود. نتيجه‌گيري: طرحواره‌هاي ناسازگار مادران پيش‌بيني‌كنندهٔ رفتار پرخاشگري در كودكان ناشنوا بود. اين نشان مي‌دهد براي كاهش رفتارهاي پرخاشگري در كودكان ناشنوا مي‌توان از اصلاح طرحواره‌هاي ناسازگار مادران با استفاده از درمان‌هاي روان‌شناختي مدد جست.