درك عشاير از اثرات تغيير اقليم و استراتژي‌‌هاي سازگاري آنها در مراتع نيمه‌‌بياباني جنوب شرق اصفهان

زمينه: كنار آمدن با تغييرات اقليمي، بخشي از شيوه رويارويي با اين پديده است. اين امر، منوط به درك تغييرات اقليمي و ميزان انطباق‌‌پذيري با آن مي‌‌باشد.هدف: پژوهش، با هدف سنجش ميزان درك عشاير از تغييرات اقليمي و راهبردهاي سازگاري آنها در مواجهه با تغييرات اقليمي، انجام شد.روش پژوهش: پژوهش، توصيفي بوده و ابزار جمع‌‌آوري اطلاعات، پرسشنامه بود كه گويه‌‌هاي آن بر اساس مصاحبه‌‌، به‌‌دست آمد.يافته‌‌ها: درك عشاير از اثرات تغيير اقليم، يكسان نمي‌‌باشد. از نظر آنها، تغيير اقليم، مشهودترين تاثير را در پوشش گياهي داشته است. اولويت استراتژي‌‌هاي سازگاري نيز در مواجهه با تغييرات اقليمي، متفاوت است. بين درك اثرات تغيير اقليم با ميزان سازگاري و انطباق‌‌پذيري در مواجهۀ با تغييرات اقليمي، رابطۀ مثبت مشاهده شد. عشايري كه درك بيشتري از اثرات تغيير اقليم داشتند، از استراتژي‌‌هاي مديريت دام جهت سازگاري در مواجهه با آن، استفاده كرده‌‌اند. سن و سابقۀ دامداري، با ميزان درك از اثرات تغيير اقليم، رابطۀ مثبت داشت. رابطۀ منفي و معني‌‌داري نيز بين تعداد دام و ميزان سازگاري، مشاهده شد.نتيجه‌‌گيري: درك عشاير از تغيير اقليم و تأثيرات آن بر اكولوژي محيط، نقطه شروع مهمي در مقابله با اثرات منفي تغييرات اقليمي و انتخاب راهبردهاي مناسب براي سازگاري يا مقابله با آن است. به‌‌طوري كه انتخاب روش‌‌هاي سازگاري مناسب توسط عشاير، آسيب‌‌پذيري تغييرات اقليمي بر وضعيت دام و مراتع را كاهش مي‌‌دهد.