تأثير طرح هاي آموزشي نيروي پايداري (ژاندارمري) بر اجراي اصلاحات ارضي در استان بوشهر

انقلاب سفيد يا انقلاب شاه، از جمله برنامه‌ها و طرح‌هاي اساسي حكومت پهلوي بود، كه در سال 1341 ش، توسط محمدرضا پهلوي در سطح كشور اجرايي شد. اين طرح در ابتدا با عنوان يك انقلاب اجتماعي، سياسي و اقتصادي مطرح گرديد، اما پس از اجرايي شدن، به‌دليل سوء مديريت به هدف اصلي كه رشد و توليد كشاورزي گسترده در سطح كشور بود، نرسيد و منجر به فقر گسترده روستاييان شد. سازمان‌ها و ارگان‌هاي بسياري در جهت عملياتي شدن آن، شروع به فعاليت و تبليغات گسترده‌اي كردند كه يكي از اين ارگان‌ها، اداره كل ژاندارمري ايران بود. اين ارگان در جريان اجراي برنامه اصلاحات ارضي در روستاهاي ايران نقش تأثيرگذاري داشت و تنها تكيه‌گاه امن و همچنين نماينده حكومت و دولت در سطح روستاهاي كشور بود. يكي از فعاليت‌هاي اساسي كه ژاندارمري در جريان اصلاحات ارضي انجام داد، تشكيل نيروي پايداري و فعاليت‌هاي آموزشي آن در سطح روستاهاي دورافتاده ايران بود. روستاهاي استان بوشهر نيز از جمله مناطقي بود كه نيروي پايداري در آن فعاليت گسترده‌اي داشت كه تأثير مثبت و منفي اين فعاليت‌ها بر افكار و عقايد مردم در بلندمدت نمايان شد. اين پژوهش با روش تحليل محتواي كيفي و تحليل تاريخي و براساس مطالعات اسنادي و تاريخ شفاهي انجام شده و هدف از آن بررسي تأثير برنامه‌هاي آموزشي نيروي پايداري بر اجراي برنامه‌هاي انقلاب سفيد و به‌ويژه اصلاحات ارضي در استان بوشهر و روستاهاي آن است. پرسش اصلي اين پژوهش آن است، كه طرح‌هاي آموزشي نيروي پايداري چه تأثيري در روند اجراي برنامه‌هاي اصلاحي انقلاب سفيد و به‌ويژه اصلاحات ارضي در بوشهر داشته است؟ نتيجه اين پژوهش نشان مي‌دهد كه اين نيرو توانست در آگاهي و شناخت مردم روستاهاي بوشهر با دنياي خارج از محدوده‌ي زندگي خود تأثير داشته باشد.