بررسي اهميت و كاركرد خبررساني در حكومت صفويه: از آغاز تا پايان دوره شاه‌عباس اول (907- 1038 ق)

خبررساني در همه ادوار تاريخي از اهميت و جايگاه كليدي برخوردار بوده است و بيشتر حكام و پادشاهان همواره با شدت و ضعف و متناسب با ساختار حكومت خود از آن بهره برده‌اند. از جمله كاركردهاي مهم خبررساني آنكه حكمران را از اوضاع داخلي و خارجي آگاه مي‌كرد و موجب مي‌شد حكومت واكنشي به‌موقع نسبت به خطرات داخلي و خارجي داشته باشد. اين پژوهش با اتكا به روش توصيفي-تحليلي و با گردآوري اطلاعات به شيوه كتابخانه‌اي مي‌كوشد به پرسش‌هاي اساسي تحقيق پيرامون اهميت و كاركرد خبررساني پاسخ دهد. انتقال سريع خبر در مواردي به امور انتظامي كمك مي‌كرد، چراكه براي تأمين نظم به اطلاعات به‌موقع از آشوب‌ها و بي‌نظمي‌ها نياز بود. البته صحت‌وسقم خبر نيز مهم به‌شمار مي‌آمد و معمولاً افرادي براي گردآوري خبر انتخاب مي‌شدند كه امين و مورد اعتماد بودند. طبق يافته‌هاي اين پژوهش خبررساني به دو بخش خبررساني داخلي و خبررساني خارجي تقسيم مي‌شد. در بخش خبررساني داخلي به تجسس و انتقال خبر در درون كشور من‌جمله عملكرد حكام، آحاد جامعه، وضعيت بازار و در بخش خبررساني خارجي به جاسوسي از اردوگاه دشمن و وضعيت سرزمين‌هاي ديگر من‌جمله عثماني توجه مي‌گرديد.