نظميه در دوره رياست سوئدي‌ها؛ از آغاز تا فرجام (1292-1302 ه. ش)

مسائلي كه پس از پيروزي مشروطه‌خواهان و فتح تهران روي داد بر دامنه ناامني و هرج‌ومرج در كشور افزود. مشروطه‌خواهان در دولت جديد دريافتند كه بدون وجود نظميه‌اي كارآمد و سازمان‌دهي شده، قادر به ايجاد نظم و امنيت در كشور نخواهند بود. با توجه به ناامني برپاشده در كشور اولياء دولت به فكر جلب مستشاران خارجي از ممالك غربي افتادند. با تصويب مجلس عده‌اي از نظاميان سوئدي از طرف دولت به ايران دعوت شده و اداره نظميه را در دست گرفتند. اين پژوهش با روش توصيفي_تحليلي و بر پايه مطالعات اسنادي درصدد است كه با ارائه شناختي روشمند از تشكيلات نظميه در دوره حضور سوئدي‌ها، اقدامات اين افسران خارجي را مورد ارزيابي و در پايان نيز سرنوشت اين افسران سوئدي را مورد بررسي قرار دهد. در اين راستا سؤال اصلي اين پژوهش عبارت است از اينكه سوئدي‌ها در دوره رياست خود بر نظميه چه اقداماتي انجام دادند و چه تأثيري داشتند؟ يافته‌هاي پژوهش نشان مي‌دهد سوئدي‌ها در زمان حضورشان در نظميه كه تقريباً 10 سال به طول انجاميد توانستند با بهره‌گيري از تجربيات نظامي و اصول انتظامي و پليسي عموماً غربي، تغييرات مهم و كاربردي در تشكيلات نظميه به وجود آورند. اين اقدامات باعث شد تشكيلات نظميه تا حدود بسيار زيادي از لحاظ تشكل و ساختار تغيير نمايد و امنيت نسبي در شهرهاي بزرگ ايجاد شود. با ظهور رضاخان، وي كه نمي‌توانست وجود افسران سوئدي قانون‌گرا را در ساختار قدرت داخلي كشور تحمل نمايد، به بهانه‌هاي مختلف مقدمات اخراج اين افسران را از نظميه فراهم نمود.