ميرزا فتحعلي آخوندزاده و مفهوم قانون

قانون از مهم‌ترين مفاهيم مشروطيت ايران و مورد توجه تمام متفكرين و روشنفكران آن عصر از جمله آخوندزاده بود. ديدگاه آخوندزاده در مورد قانون شامل چند بخش است: 1.اهميت قانون و ضرورت وجود آن در ايران. 2.اهميت انجام برخي امور مقدماتيِ لازمه قانون، كه بدون آن نمي‌توان اميد داشت تدوين قانون به نتيجه‌اي برسد. او در اقدامي مهم در خصوص نسبت بين قانون و شريعت جانب قانون را گرفت و از اين حيث از همعصران خود متمايز شد. آخوندزاده بر اين باور بود كه قانون و شريعت دو مبناي نظري متفاوت دارند و نمي‌توان آن دو را از هم قياس گرفت، شريعت را مبناي تدوين قانون قرار داد يا هر دو را يكي دانست. او در نقد مهمي بر كتاب يوسف خان مستشارالدوله مواضع خود را درباره اين دو مفهوم مشخص كرد. در اين مقاله كوشش شده است نگاه آخوندزاده به قانون و نسبت آن با شريعت با تكيه بر آثار وي مورد بررسي قرار گيرد.