كاركردهاي فرهنگي بدل‌پوشي در جلد اول ابومسلم‌نامه (جنيدنامه)

بدل‌پوشي يكي از راه‌هاي استتار مقطعي و موقتي جنسيت يا هويت اجتماعي است كه در روايت‌هاي عاميانه و عياري كاربرد گسترده‌اي داشت. هدف از پژوهش حاضر، بررسي كاركرد فرهنگي بدل‌پوشي در جلد اول ابومسلم ‌نامه (جنيدنامه) است. به اين منظور ابتدا انواع بدل‌پوشي استخراج و سپس با رويكرد فرهنگي بررسي و تحليل‌شد. از ميان انواع سه ‌گانۀ بدل‌پوشي (مردپوشي، بدل‌پوشي نمايشي و زن‌پوشي) در اين داستان، زن‌پوشي، به دليل غلبه گفتمان‌ها و باورهاي جنسيتي، تنها در يك مورد مشاهده شد. بدل‌پوشي نمايشي نيز با متوسل ‌شدن به حيله‌هاي عجيب، چه در وجه فيزيكي مانند آراستن چهره و تغيير لباس و چه در وجه پيچيده‌تر آن، از قبيل فنون و هنرهايي مانند مطربي، قوالي، آوازخواني، زبان‌داني و نظاير آن، موقعيتي طنزآميز و مضحكه‌وار را رقم‌ زده است و تقريباً بخش وسيعي از داستان را به خود اختصاص داده است. انواع بدل‌پوشي در اين داستان كاركردهايي از قبيل جاسوسي و خبرگيري از موقعيت دشمنان، آزادي عمل و پيشبرد نقشه‌هاي سرّي و نجات افراد گرفتار شده در بند را دارد.