اثربخشي طرحواره درماني هيجاني گروهي بر متعادل‌سازي صفت تاريك شخصيت، افزايش شكفتگي و انعطاف‌پذيري شناختي زنان سرپرست خانواده

هدف: سرپرست شدن زنان از جمله شايع‌ترين مسائل رواني و اجتماعي است. هدف پژوهش حاضر، بررسي اثربخشي طرحواره درماني هيجاني گروهي بر متعادل سازي صفت تاريك شخصيت، افزايش شكفتگي و انعطاف پذيري شناختي زنان سرپرست خانواده بود.روش‌شناسي پژوهش: پژوهش حاضر شبه آزمايشي از نوع پيش آزمون - پس آزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماري پژوهش حاضر زنان سرپرست خانواده طبقه پايين اقتصادي اجتماعي بودند. از ميان آن‌ها، 30 نفر با روش نمونه گيري به شيوه هدفمند و در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفي در دو گروه آزمايش (۱۵ نفر) و كنترل (۱۵ نفر) قرار گرفتند. شركت كنندگان پرسش نامه صفت تاريك شخصيت (جانسون و وبستر، 2010)، پرسش نامه شكفتگي (دينر و همكاران، 2009) و پرسش نامه انعطاف پذيري شناختي (دنيس و واندروال، 2010) را تكميل كردند. گروه آزمايش 10 جلسه طرحواره درماني هيجاني گروهي و گروه كنترل آموزش شيريني پزي (مداخله‌نما) را دريافت كردند. دو گروه پرسشنامه‌ها را در دو مرحله قبل و بعد از مداخله تكميل كردند. به‌منظور تحليل داده‌هاي پژوهش از تحليل كوواريانس چند متغيري استفاده شد.يافته‌ها: نتايج نشان داد بين دو گروه آزمايش و كنترل از نظر صفات تاريك شخصيت، شكفتگي و انعطاف پذيري شناختي تفاوت معناداري وجود دارد (0.001 p).بحث و نتيجه‌گيري: بنابراين طرحواره درماني هيجاني گروهي مي‌تواند به متعادل سازي صفت تاريك شخصيت، افزايش شكفتگي و انعطاف پذيري شناختي زنان سرپرست خانواده كمك كند.