بازخواني ترجمه ماده «قنط»، براساس تبيين تمايز آن با ماده «يأس» با تمركز بر داده هاي نوين معناشناختي

قرآن كريم منبع اصلي دين اسلام است و به‌همين سبب عموم مسلمانان از ديرباز در تكاپوي فهم آن بوده‌اند. نكته مهم اينجاست كه مسلمانان غير عرب زبان، به جهت مانع زباني كه داشتند مجبور به استفاده از ترجمه‌هاي قرآن كريم بودند. مسئله اينجاست كه امر ترجمه در برخي موارد امكان انتقال تمامي مفهوم به زبان مقصد را ندارد، از اين رو عموم ترجمه‌هاي قرآن كريم با برخي نارسايي‌ها مواجه هستند. يكي از موضوعاتي كه در قرآن كريم بدان اشاره شده، نااميدي است. در قرآن كريم دو ماده قنط و يأس براي اشاره به اين موضوع استفاده شده‌اند، كه طبعاً براساس اصل حكمت الهي و اصل زبانشناختي اقتصاد زباني، تمايزاتي باهم دارند حال آنكه در ترجمه‌هاي فارسي ذيل اين دو واژه از معادل نااميد شدن استفاده شده است. در اين پژوهش برآنيم تا از طريق مطالعات كتابخانه و استفاده از روش‌هاي معناشناختي به اين پرسش پاسخ دهيم كه تمايز معنايي ميان دو واژه قنط و يأس چيست و چه معادل جديدي مي‌توان براي آنها پيشنهاد نمود؟ لازم به ذكر است كه علي‌رغم اهميت والا اين پرسش تاكنون چنين پژوهشي انجام نشده است.از نتايج پژوهش حاضر نيز مي-توان به پيشنهاد ترجمه سرخوردگي-پشت كردن براي ماده قنط و اختصاص معادل نااميد شدن به ماده يأس اشاره كرد.