تحليل و نقدِ سندي - دلالي روايت شأن صدور تسبيحات حضرت فاطمه(س) در منابع عامّه

تسبيحات حضرت فاطمه زهرا(س) همواره مورد توجّه و اهتمام مسلمانان بوده و از شهرت والايي برخوردار است چرا كه از جانب رسول خدا(ص) به حضرت فاطمه(س) اعطا شده و در صدور و كيفيت مشهور آن ترديدي وجود ندارد. نوشتار حاضر، ضمن تأكيد بر اصالت و قطعيّت صدور تسبيحات حضرت زهرا(س) با شيوه ي توصيفي - تحليلي، به تحليل و نقدِ روايتي مي پردازد كه در منابع حديثي و فقهي اهل تسنّن به‌عنوان شأن صدور اين تسبيحات معرفي شده است. در اين پژوهش ضمن بررسي اولين منابع ناقل روايت، به نقد سندي و دلالي آن پرداخته و رويكرد دانشوران فريقين نسبت به محتواي روايت، مقايسه و تحليل شده است. نتايج پژوهش نشان مي‌دهد روايتي كه منابع عامّه آن را به عنوان شأن صدور تسبيحات حضرت فاطمه(س) تلقّي كرده اند، اوّلاً به دلايل و قرائن متعدّد سندي، متني و برون متني، از اعتبار ساقط بوده و متن آن در مصادر و كتب گوناگونِ عامّه، دستخوش جعل و تحريف قرار گرفته است. ثانياً هدف از اين تحريفات، توجيه مصادره ي مواردي چون فدك، سهم الارث حضرت فاطمه(س) از ميراث مالي پيامبر(ص) و به ويژه غصب سهم خمس اهل بيت(ع) توسّط حاكمان وقت بوده است. گزارش‌هاي تاريخي نشان مي‌دهد شماري از متكلّمان عامّه تلاش كرده اند با استناد به اين روايت، رفتار خلفاي اوّل و دوّم نسبت به مصادره سهم خمس اهل بيت(ع) را توجيه كنند.