تاثير فرآيند نورد بر خواص مواد توليد شده به روش ساخت افزايشي (پرينت سه‌بعدي): مقاله مروري

فرآيند نورد از رو‌ش‌هاي رايج و پركاربرد در توليد و شكل دهي قطعات مختلف مي‌باشد. فرآيند نورد خواص مكانيكي و ريزساختار مواد را تحت تاثير قرارداده كه اين امر در توليد محصولات اهميت فراواني دارند. چاپ سه‌بعدي يا ساخت افزايشي از روش‌هاي جديد در توليد قطعات محسوب شده كه توانايي ساخت قطعات را بطور مستقيم از روي مدل‌هاي ديجيتال داد. اين فرآيند مبتني بر ساخت قطعات بصورت لايه لايه بوده و مي‌تواند قطعات مختلف را در زمان كوتاه و با دقت بالا توليد نمايد. ويژگي‌هاي منحصر به‌ فرد روش ساخت افزايشي مانند آزادي در طراحي، عدم نياز به قالب و تجهيزات كمكي، توليد قطعات پيچيده و يكپارچه‌سازي قطعات موجب توجه بسياري از صنايع مانند هوافضا، نفت و گاز، صنايع دريايي و خودرو به استفاده از اين روش توليدي شده است. البته مشكلاتي مانند وجود عيوب ساختاري، اعوجاج، تنش پسماند و ناهمسانگردي خواص مكانيكي مواد از چالش‌هاي موجود در توليد افزايشي يا پرينت سه‌بعدي قطعات محسوب مي‌شود. استفاده از فرآيند نورد جهت اصلاح قطعات پرينت سه‌بعدي شده، يكي از روش‌هاي بهبود ميكروساختار و خواص مكانيكي مواد مي‌باشد. استفاده از تركيب فرآيند نورد و ساخت افزايشي مي‌تواند با همگن سازي و ريزدانه‌كردن ساختار ماده سبب افزايش سختي و استحكام شده و قابليت افزايش طول را نيز بهبود بخشد. همچنين اين فرآيند توانايي كاهش اعوجاج و تنش پسماند را در قطعات توليد شده با روش ساخت افزايشي دارد.