حل مسئله تخصيص قابليت اطمينان - مازاد با استفاده از الگوريتم تركيبي رقابت استعماري و ژنتيك

قابليت اطمينان يك مشخصه مهم در سيستم هاي الكتريكي و مكانيكي است. يافتن سطح بهينه قابليت اطمينان بر اساس محدوديت هاي موجود در سيستم، مسئله بهينه سازي قابليت اطمينان ناميده مي شود. يكي از روش هاي ارتقا قابليت اطمينان سيستم، استفاده از اجزا مازاد در سيستم است. تخصيص قابليت اطمينان مناسب به هر يك از اجزا و استفاده از اجزا مازاد به صورت موازي در كنار اجزاي اصلي سيستم تحت عنوان تخصيص قابليت اطمينان - مازاد شناخته مي شود. اثبات شده است كه مسئله تخصيص مازاد يك مسئله بهينه سازي چند جمله اي غير قطعي است و با افزايش اندازه مسئله و محدوديت ها، محاسبات به صورت نمايي افزايش مي يابد. از اين رو يافتن راه حل مناسب در اين دسته مسائل اهميت دارد.در اين پژوهش مسئله تخصيص افزونگي – مازاد، در ارتقاي قابليت اطمينان سيستم هاي سري، سري – موازي و پل مورد بررسي قرار گرفت و به منظور حل مسائل از تركيب الگوريتم رقابت استعماري و ژنتيك استفاده شد. الگوريتم پيشنهادي در مقايسه با رويكردهاي پيشين عملكرد بهتري را نشان داده است. در واقع پژوهش حاضر الگوريتم و روش حل مناسبي را جهت حل مسئله بهينه سازي قابليت اطمينان ارائه نموده است.