بهينه‌سازي عوامل فرايند ساخت ماتريس اپوكسي به روش RSM/CCD

كامپوزيت‌هاي زمينه‌ي پليمري دسته‌اي پركاربرد از كامپوزيت‌ها هستند كه خصوصيات زمينه‌ي آن‌ها ويسكوالاستيك است و وابستگي زيادي به دما دارد. يكي از مهمترين مراحل ساخت كامپوزيت‌هاي زمينه پليمري، فرايند سفت شدن است كه سبب ايجاد شبكه پيوندهاي عرضي مي گردد. اين فرايند مي­تواند منجر به افزايش دماي انتقال شيشه‌اي و بهبود خصوصيات مكانيكي گردد. زمينه از جنس اپوكسي، داراي خصوصيات مطلوبي مانند مقاومت حرارتي خوب، استحكام كششي بالا و مقاومت شيميايي بسيار خوب است؛ اما از طرفي ديگر داراي معايبي است كه مهمترين آن‌ها‌، ترد و شكننده بودن پس از پخت و مقاومت نامناسب در برابر ضربه است. به منظور رفع اين مشكل، از پلي اورتان كه يك پليمر الاستيك است به عنوان اصلاح كننده براي بهبود خواص مكانيكي به ويژه سخت شدن اپوكسي استفاده مي‌شود. كامپوزيت‌هاي اپوكسي/پلي‌اورتان، در مقايسه با ماتريس اپوكسي خالص، داراي خواص مكانيكي و عملكرد ترموديناميكي بهتري هستند. بهينه‌سازي فرايند ساخت، براي كارآمد نمودن و بهبود خصوصيات كامپوزيت‌هاي با ماتريس اپوكسي با درصد كم اصلاح‌كننده و خواص مناسب، از اهميت ويژه­اي برخوردار است. در اين مقاله، به بهينه‌سازي چندهدفه پارامترهاي ساخت در رزين‌هاي اپوكسي مورد استفاده در زمينه ماتريس‌ها پرداخته شده است. طراحي آزمايش و بهينه سازي به روش RSM/ccd انجام گرفته است. اثر سه پارامتر دما، زمان و درصد وزني پلي اورتان بر روي استحكام تسليم و مدول يانگ كامپوزيت اپوكسي/پلي‌اورتان بررسي شده است و با توجه به اين روش بهينه ترين حالت براي بيشينه نمودن پاسخ ها انتخاب گرديد.