پديدارنگاري دموكراسي در سازمان

دموكراسي سازماني بيانگر موقعيتي است كه در آن سازمان به كاركنان خود فرصت مشاركت در امر اداره سازماني را داده و شرايط سهميم شدن در تصميم گيري هاي سازماني را مهيا سازد. با توجه به تنوع و تغيير پذيري مفهوم دموكراسي سازماني، اين پژوهش بدنبال تفسير اين پديده با رويكرد پديدارنگاري مي باشد. فلسفه پژوهش تفسيري بوده، روش اجراي آن كيفي و از گونه پديدارنگاري است. روش گردآوري داده ها، ميداني و از ابزار مصاحبه استفاده شده است. جامعه مشاركت كنندگان تحقيق كاركنان سازمان تامين اجتماعي بوده كه به روش بيشينه تنوع نمونه گيري شده و با 32 نفر مصاحبه انجام شده است. براساس تحليل يافته هاي تحقيق مشخص گرديد هشت روش تجربه كردن دموكراسي در محيط سازماني وجود دارد كه شامل: شكوفايي، تحقق اراده عامه، قدرت تغيير فرايند، حاكميت قانون، اخلاق حرفه اي، توانمندسازي كاركنان، تصميم گيري مشاركتي و پاسخگويي به ارباب رجوع، مي باشد. براساس يافته هاي تحقيق، طبقات توصيفي در پنج سطح توسعه فردي (شكوفايي و توانمندسازي)، فرايندمحوري (تصميم گيري مشاركتي و قدرت تغيير فرايند)، فرهنگ محوري (حاكميت قانون و اخلاق حرفه اي)، مديريت سازماني (تحقق اراده عامه) و جامعه محوري (پاسخگويي به ارباب رجوع) قرار گرفته است كه نشانه وجود تفاوت ساختاري و سلسله مراتبي در كنار تفاوت معنايي آنها دارد.