زمان ‌بندي يك ماشين پردازش انباشته در راستاي تحقق توليد بهنگام با در نظر گرفتن موعد تحويل نزديك

توسعه و پيچيدگي بازارهاي جديد از يك ‌سو و محدوديت‌هاي اقتصادي از سوي ديگر، سبب شده‌اند‌ تا توجه به دو اصل ارائۀ خدمات مطلوب و كاهش هزينه‌ها به ضرورتي اجتناب‌ناپذير تبديل شوند. نگرش توليد بهنگام، از‌جمله رويكردهاي مناسب براي موازنۀ ميان دو اصل ياد‌شده است. همچنين، طي دو دهۀ اخير، به موضوع تعيين توالي و زمان‌بندي عمليات در سيستم‌هاي توليد انباشته‌اي به‌طور وسيعي‌ توجه شده است. دستگاه پردازش انباشته‌اي، هم‌زمان يك انباشته را از كارها‌ پردازش مي‌كند و اين امر سبب كاهش زمان تنظيم دستگاه و همچنين تسهيل در امر مديريت جريان مواد مي‌شود. هدف پژوهش حاضر، كمينه‌سازي مجموع وزني تعجيل و تأخير كارهايي با اندازۀ غير يكسان بر ‌ ماشين پردازش انباشته، با لحاظ‌كردن موعد تحويل نزديك به زمان شروع زمان‌بندي و در راستاي تحقق توليد بهنگام است. در اين تحقيق‌ دو رويكرد براي انباشته‌سازي كارها، يكي مبتني بر يك روش ابتكاري و ديگري مبتني بر حل يك مدل رياضي،‌ بررسي شده است؛ سپس توالي انباشته‌ها به كمك يك الگوريتم برنامه‌ريزي پويا براي تحقق توليد بهنگام، تعيين شده است. همچنين يك الگوريتم ابتكاري و يك الگوريتم فراابتكاري بر مبناي الگوريتم ازدحام ذرات براي حل كامل مسئله ارائه شده است. نتايج محاسباتي حاكي از آن است كه متوسط انحراف نسبي الگوريتم ازدحام ذرات پيشنهادي، كمتر از ۱درصد و مقدار اين شاخص براي الگوريتم ابتكاري ارائه‌شده 1/78درصد است.