طراحي مدل دوهدفه شبكه زنجيره‌تأمين گوشت با درنظر گرفتن قابليت ارتجاعي تحت شرايط عدم قطعيت

امروزه، زﻧﺠﻴﺮه‌تأمين ﮔﻮﺷﺖ ﻧﻘﺶ اساسي در ﺗﺄﻣﻴﻦ ﻧﻴﺎز ﻏﺬاﻳﻲ خانواده، سلامت و امنيت غذايي ﺟﺎﻣﻌﻪ دارد. محيط ذاتاً پويا و غيرقطعي و ريسك‌ها و اختلالات موجود در زﻧﺠﻴﺮه‌تأمين گوشت، بهينه‌سازي زﻧﺠﻴﺮه‌تأمين با قابليت ارتجاعي (تاب‌آوري) را اجتناب‌ناپذير كرده است. به‌دلايل مختلف، تأمين‌كنندگان امكان دارد دچار اختلال و آسيب از نوع جزئي شوند و نتوانند در موعد مناسب به مشتريان خود سرويس‌دهي كنند. بدين‌منظور در اين مقاله به طراحي شبكه زﻧﺠﻴﺮه‌تأمين گوشت تازه به‌طور يكپارچه با درنظر گرفتن استراتژي‌هاي انعطاف‌پذيري از افزايش ظرفيت از عقد قرارداد با تأمين‌كنندگان قابل‌اطمينان تحت شرايط عدم قطعيت تقاضا با رويكرد استوار پرداخته‌ شده است. به حداقل رساندن كل هزينه‌هاي حمل‌ونقل و هزينه‌هاي ثابت و به حداكثر رساندن سطح سرويس زﻧﺠﻴﺮه‌تأمين از اهداف اين پژوهش است. انتخاب مزارع از بين مزارع موجود، تخصيص مكان به كشتار‌گاه‌ها، انتخاب خرده‌فروشان به‌منظور فروش محصولات گوشتي و فرآورده گوشتي، تعيين جريان مواد انتخاب‌ شده بين امكانات در سطوح شبكه زﻧﺠﻴﺮه‌تأمين پيشنهادي، تعيين ريسك‌هاي شبكه زﻧﺠﻴﺮه‌تأمين گوشت و تعيين ميزان سطح سرويس زﻧﺠﻴﺮه‌تأمين از مهم‌ترين تصميمات كليدي شبكه زﻧﺠﻴﺮه‌تأمين پيشنهادي است. مدل‌سازي اين مسأله بر پايه‌ي برنامه‌ريزي عدد صحيح مختلط دوهدفه صورت گرفته ‌است. در پايان از روش حل اپسيلون-محدوديت تقويت‌شده2- به‌كار برده شده ‌است و عملكرد و كارايي مدل در قالب مثال‌هاي عددي مورد بررسي و تجزيه‌وتحليل  قرارگرفته و با مدل پايه موجود در ادبيات پژوهش مقايسه شده‌ است.