الگوي رهبري اخلاقي با تاكيد بر مسئوليت اجتماعي در توسعه فرماندهي انتظامي

در عصر حاضر سازمان ها از مهم ترين نهادهاي اجتماعي محسوب مي شوند و در قبال جامعه مسئول هستند و ارتقاء رهبري اخلاقي آن ها در گرو شناسايي عوامل مؤثر بر ارتقاي مسئوليت پذيري اجتماعي كاركنان است. با اين رويكرد هدف پژوهش ارائه مدل رهبري اخلاقي با تاكيد بر مسئوليت اجتماعي در توسعه سازماني پليس مي باشد تا بتواند گامي در راستاي توسعه سازماني اين سيستم اجتماعي اثرگذار در جامعه بردارد. پژوهش حاضر از نظر روش، آميخته (كمي و كيفي) مي باشد. حجم جامعه ي آماري مورد مطالعه، 5000 نفر از مديران عالي و مياني بخش فتا، پليس راهور و پليس بين الملل نيروي انتظامي و حجم نمونه پژوهش نيز طبق جدول مورگان 357 نفر از مديران عالي و مديران مياني نيروي انتظامي هستند كه پس از استخراج پرسشنامه توسط 7 تن از خبرگان در سه دوره با استفاده از روش دلفي توسط حجم نمونه پاسخ داده شده است. با استفاده از داده هاي كيفي حاصل از مطالعات اكتشافي، مولفه هاي رهبري اخلاقي و مولفه هاي توسعه سازماني و مسئوليت اجتماعي شناسايي و از طريق زمينه يابيِ عواملِ مورد ارزيابي و با تشكيل ماتريسِ داده هاي به دست آمده، مدل رهبري اخلاقي به دست آمد. براي تجزيه و تحليل داده ها از روش هاي بهترين- بدترين و كوپراس استفاده شده است. براساس يافته هاي پژوهش، در ميان ابعاد مسئوليت اجتماعي، بعد زيست محيطي بالاترين رتبه را در بين متغيرها داشت. در ميان متغيرهاي رهبري اخلاقي نيز بعد صفات مشخصه، بالاترين رتبه را داشت و ابعاد آگاهي اخلاقي، توانمندسازي زيردستان و مردم مداري- جامعه مداري به ترتيب رتبه هاي بعدي را دارا بودند. با استفاده از اين مدل، سازمان مي تواند با اندازه گيري و اولويت بندي متغيرها، جايگاه رهبري اخلاقي خود را مورد بررسي قرار دهد. پژوهش حاضر با تاكيد بر ابعاد مسئوليت اجتماعي بر رهبري اخلاقي در سازمان تاكيد دارد تا منجر به توسعه سازماني گردد.