تاثير پوشش دهي شيميايي و زيستي بذر بر مهار بيماري مرگ گياهچه چغندرقند در شرايط گلخانه

به‌منظور افزايش استقرار بوته‌ي چغندرقند در مزرعه، كاربرد هم‌زمان آفت‌كش‌ها و مواد زيستي در پوشش بذر مورد بررسي قرار گرفت. دو حشره‌كش گائوچو و كروزر، دو قارچ‌كش ويتاواكس و لاماردور و سه تركيب زيستي پروببو 96، بايوفارم و تريكوران در قالب 19 تيمار روي بذر چغندرقند رقم شريف پوشش‌دهي شدند. سپس تيمارها در خاك آلوده به بيمارگر ريزوكتونيا (Rhizoctonia solani) و پيتيوم  (Pythium aphanidermatum)و همچنين خاك سالم و بدون آلودگي در شرايط گلخانه كشت شدند. آزمايش به‌صورت كرت‌هاي يكبار خرد شده بر مبناي طرح كاملاً تصادفي در سه تكرار در گلخانه انجام شد. درصد سبز شدن و وزن تر و خشك بوته اندازه‌گيري شد. نتايج نشان داد كه در شرايط آلوده به پيتيوم تيمارهاي بايوفارم+ ويتاواكس+ كروزر و پروببو 96+ ويتاواكس + كروزر و در شرايط آلوده به ريزوكتونيا تيمار بايوفارم + لاماردور + كروزر برتر بودند. در شرايط خاك بدون آلودگي تيمار بايوفارم+ لاماردور+ كروزر از وزن خشك بيشتري برخوردار بود. به ‌اين ‌ترتيب به نظر مي‌رسد كه تركيب هم‌زمان حشره‌كش كروزر، قارچ‌كش‌هاي ويتاواكس و لاماردور و مواد زيستي بايوفارم و پروبيو 96روي بذر چغندرقند موجب افزايش درصد سبزشدن و رشد بوته مي‌شود.