ارزيابي چرخه فحلي پس از پيوند بافت تخمدان انجماد شيشه‌اي در موش

زمينه و هدف: بررسي سيتولوژي واژينال يكي از بهترين روش ها جهت ارزيابي فعاليت محور هيپوتالاموس- هيپوفيز- تخمدان در جوندگان است. در اين مطالعه به منظور بررسي بازگشت عملكرد تخمدان پس از انجماد و پيوند بافت تخمدان، به بررسي روزانه اسمير واژن پرداختيم.روش‌ها: در اين پژوهش تجربي، از 20 موش سوري ماده بالغ (8 هفته اي) استفاده شد. موش هاي داراي چرخه فحلي منظم به طور تصادفي به 4 گروه تقسيم شدند: گروه كنترل، اواركتومي، پيوند تخمدان انجمادي (VT) و پيوند تخمدان غيرانجمادي (FT). در همه گروه ها به جز گروه كنترل، موش ها اواركتومي شدند. در گروه VT تخمدان راست پس از انجماد و ذوب در عضله همان موش پيوند شد. در گروه FT تخمدان راست بدون انجماد در عضله همان موش پيوند شد. از روز 4 پس از پيوند تا پايان دومين چرخه فحلي به طور روزانه اسمير واژن تهيه شد. مشاهده اولين پرواستروس در هر موش به معني شروع چرخه فحلي و فاصله دو پرواستروس متوالي به عنوان يك سيكل كامل در نظر گرفته شد. يافته‌ها: در هر دو گروه پيوند انجمادي و غيرانجمادي، همه پيوندها كاملا موفقيت آميز بود. ميانگين شروع اولين و دومين چرخه فحلي در موش هاي گروه VT نسبت به گروه FT و كنترل به طور معناداري به تاخير افتاد (0/05 P). طول چرخه فحلي در موش هاي گروه VT نسبت به ساير گروه ها افزايش داشت هرچند اين افزايش معنادار نبود. نتيجه‌گيري: طبق يافته هاي حاضر در موش ها، بازگشت مجدد چرخه فحلي پس از انجماد و پيوند بافت تخمدان اتفاق افتاد. اين چرخه در ابتدا طولاني اما با گذشت زمان بهبود يافت. بنابراين ارزيابي روزانه چرخه فحلي مي تواند روند ترميم و بازيابي عملكرد بافت تخمدان پيوندي را بدون خارج كردن بافت از بدن موش ها نشان دهد.