تعيين تاثير هشت هفته تمرين شنا همراه با مكمل دهي زينك بر برخي نشانگرهاي عملكردي كليه متعاقب انسداد كامل يك طرفه حالب در موش هاي صحرايي

زمينه و هدف: بيماري‌هاي حاد كليوي بار سنگيني را بر بستري‌هاي طولاني‌مدت در مراكز درماني تحميل مي‌كنند. هدف مطالعه حاضر تعيين تاثير 8 هفته تمرين شنا و مكمل دهي زينك بر برخي نشانگر هاي عملكردي كليه متعاقب انسداد كامل يك طرفه حالب در موش هاي صحرايي بود. روش‌ها: در اين مطالعه تجربي، 32 سر موش صحرايي نفركتومي شده با سن 8-10 هفته و وزن 190-220 گرم به طور تصادفي به گروه هاي 1) كنترل نفركتومي (Nef)، 2) تمرين شنا (ST)، 3) مكمل زينك (Z)، 4) تمرين شنا + مكمل زينك (ST+Z) تقسيم شدند؛ همچنين براي بررسي اثرات انسداد كامل يك طرفه حالب تعداد 8 سر موش صحرايي سالم در گروه كنترل سالم قرار گرفتند. گروه هاي ST و ST+Z به مدت 8 هفته، 3 جلسه در هفته و هر جلسه 20-45 دقيقه در استخر ويژه حيوانات شنا كردند. گروه هاي Z و ST+Z نيز روزانه mg/kg 30 زينك سولفات را به روش گاواژ معدي دريافت نمودند. مقادير كراتينين، هموگلوبين، سديم، پتاسيم و فسفر در خون سنجش شد.يافته‌ها: مقادير سديم و كراتينين در گروه هاي Z، ST و ST+Z به طور معني داري كمتر از گروه Nef بود (0/05≥P). مقادير پتاسيم در گروه Z به طور معني داري كمتر از گروه Nef بود (0/018=P). مقادير فسفر در گروه ST+Z نسبت به گروه Nef به طور معني داري كمتر بود (0/003=P). نتيجه‌گيري: نتايج اين مطالعه نشان داد تمرين و مكمل دهي زينك داراي اثرات تعاملي بر بهبود يون ها و كاهش كراتينين سرم متعاقب انسداد كامل يك طرفه حالب در مدل هاي حيواني مي باشند. بنابراين پيشنهاد مي شود در شرايط اختلالات كليوي از تعامل تمرين شنا و مكمل زينك استفاده شود.