مطالعه‌ عددي تأثير دما و رطوبت نسبي هواي محيط بر آتش‌ استخري گازوئيل

شناخت رفتار آتش استخري در شرايط مختلف محيطي مي‌تواند براي ارزيابي خطرات اين نوع حريق و بهبود روش‌هاي پيشگيري و كنترل آتش‌سوزي در صنايع پتروشيمي و فرايندي مفيد باشد. اين پژوهش عددي باهدف بررسي تأثير تغييرات دما و رطوبت نسبي هواي محيط بر رفتار آتش‌سوزي استخري گازوئيل انجام شد. تغييرات دماي حداكثر و ميزان انتقال حرارت تشعشعي با استفاده از توانايي نرم‌افزار شبيه‌ساز ديناميك آتش (FDS) در مدل‌سازي آتش استخري شبيه‌سازي شد. براي بررسي اثر شرايط هواي محيط دو شاخص: توسعه آتش كه برابر با نسبت دماي حداكثر شعله به مدت‌زمان رسيدن به اين دما و شاخص شدت آتش به‌عنوان حاصل‌ضرب ميانگين تشعشع حرارتي در مرحله‌ كاملاً توسعه‌يافته در مدت‌زمان اين مرحله بود، تعريف شد. يافته‌ها نشان داد كه افزايش رطوبت نسبي باعث كاهش 6.7 درصد در ميانگين شاخص توسعه آتش و افزايش دماي محيط منجر به افزايش 12.5 درصد در ميانگين اين شاخص مي‌شود. بااين‌حال، افزايش دماي محيط يا رطوبت نسبي تأثير قابل‌توجهي بر شاخص شدت آتش ندارد و تنها باعث كاهش كمتر از 2 درصد آن مي‌شود. نتايج به‌دست‌آمده از شبيه‌سازي‌ها تطابق مناسبي با نتايج تجربي نشان دادند.