بررسي قدرت پيشگويي‌كنندگي هوش هيجاني و هوش اخلاقي بر كيفيت مراقبت پرستاري در مراكز آموزشي درماني اروميه در سال 1402

پيش‌زمينه و هدف: حرفه پرستاري يكي از مشاغل كليدي و مهم در محيط‌هاي بهداشتي درماني است. كيفيت مراقبت به‌عنوان بخش مهم پرستاري، موردقبول بيشتر پرستاران و محققان پرستاري بوده است. كيفيت مراقبت پرستاري از مؤلفه‌هاي مختلف هوش هيجاني، عاطفي و هوش اخلاقي تأثير مي‌پذيرد. به‌علاوه ، هوش هيجاني و هوش اخلاقي بر تصميم‌گيري بهتر و توانايي حل مشكل نيز تأثير دارد كه اين خود بر ارتقاي عملكرد پرستاران تأثيرگذار خواهد بود. اين مطالعه باهدف تعيين قدرت پيشگويي‌كنندگي هوش هيجاني و هوش اخلاقي بر كيفيت مراقبت پرستاران، حاضر انجام شد. مواد و روش كار: مطالعه حاضر كه يك پژوهش توصيفي از نوع مقطعي-همبستگي است. جهت نمونه‌گيري 395 نفر از افراد واجد شرايط كه داراي معيارهاي ورود به مطالعه بودند، به روش نمونه‌گيري سهميه‌اي انتخاب شدند. داده‌ها با استفاده از پرسشنامه‌هاي مشخصات دموگرافيك، هوش هيجاني، هوش اخلاقي و كيفيت مراقبت پرستاران جمع‌آوري شد. براي تحليل نتايج توصيفي از شاخص‌هاي مركزي و فراواني (درصد) استفاده شد. و از ضريب همبستگي پيرسون و رگرسيون خطي جهت بررسي رابطه بين متغيرها و پيشگويي و آزمون‌هاي تي تست و آناليز واريانس نيز در نتايج تحليلي استفاده شد. يافته‌ها: نتايج حاصل از اين پژوهش نشان داد بين هوش هيجاني و هوش اخلاقي با كيفيت مراقبت رابطه وجود دارد (0.001 P). همچنين هوش اخلاقي و هوش هيجاني قادر به پيش‌بيني و كيفيت مراقبت مي‌باشند. بحث و نتيجه‌گيري: با توجه به رابطه مثبت بين هوش هيجاني و اخلاقي و كيفيت مراقبت و با توجه به اينكه هوش هيجاني قابل يادگيري و اكتسابي است به پرستاران توصيه مي‌شود كه در كلاس‌ها و دوره‌هاي آموزشي براي بهبود هوش هيجاني حضور يابند. ارتقا و بهبود هوش هيجاني و اخلاقي به حفظ سـلامت روان پرستاران در بهبود كيفيت مراقبت پرستاري كمك مي‌كند.