اصول گفتگوي تربيتي در قرآن كريم (مطالعه موردي سوره قصص)

تربيت انسان يكي از مهم‌ترين وظايف بشر و از جمله رسالت‌هاي اصلي انبياي الهي بوده است. در اين ميان، گفت‌وگوي تربيتي به‌عنوان ابزاري كارآمد، نقشي اساسي در فرايند تربيت ايفا مي‌كند. در اين پژوهش، با روش توصيفي-تحليلي به بررسي و تبيين اصول گفت‌وگوي تربيتي بر اساس آموزه‌هاي سوره قصص پرداخته مي‌شود تا از اين طريق نقش فطرت در گفت‌وگوي تربيتي مؤثر تبيين گردد. يافته‌هاي اين پژوهش نشان مي‌دهد كه گفت‌وگوي تربيتي در سوره قصص فرايندي هدفمند و دوسويه بين مربي و متربي است كه بر پايه هشت اصل: واقع‌گرايي، بصيرت‌افزايي، توانمندسازي متربي از طريق مشاركت فعال، درك انگيزه متربي، خود كنترلي، رعايت اصول اخلاقي، ارائه برهان و مواجهه منطقي، و جلب اعتماد متربي بنا شده كه همگي با فطرت انساني سازگاري دارند و بر اصل محوري توجه به خدا و ترس از او معطوف هستند. اين اصول با ايجاد همدلي و درك متقابل، تفكر انتقادي و رشد شخصي، مسئوليت‌پذيري، پايبندي به اصول، انتخاب آگاهانه، آزادي بيان و ابراز عقيده، موجب شكل‌گيري هويت فرد و رشد استعدادهاي فطري او مي‌شوند.