مدل نقش خانواده در تربيت سبك زندگي اجتماعي فرزندان از منظر منابع اسلامي با رويكرد روانشناسي فردي

پژوهش حاضر با هدف ارايه مدل نقش خانواده در تربيت سبك زندگي اجتماعي فرزندان از منظر منابع اسلامي(قرآن و احاديث) با رويكرد روانشناسي فردي تدوين شده است. اين پژوهش كيفي است، كه با گردآوري اطلاعات به شيوه اسنادي و نمونه‌گيري غير‌تصادفي از نوع هدفمند با روش تجزيه و تحليل داده‌ها به روش گرندد تئوري با كدگذاري باز، محوري و انتخابي و در نهايت كدهسته‌اي به استخراج مولفه‌هاي و سرانجام تبيين مدل مذكور پرداخته است. با توجه به رويكرد رواشناسي فردي كه انسان را اجتماعي و تيپ مفيد براي اجتماعي را داراي سبك زندگي سالم معرفي مي‌كند و با مراجعه به قرآن و احاديث اسلامي با استفاده از نمونه‌گيري هدفمند بر اساس اصل اشباع، 145 كد باز اوليه، 28 كد محوري، و در نهايت با توجه به ابعاد شرايط به وجود آوردنده، راهبردها و پيامدها، 5 كد انتخابي تبيين كننده مولفه‌‌هاي مدل نقش خانواده در تربيت سبك زندگي اجتماعي فرزندان با رويكرد روانشناسي فردي، با محوريت يك كد ‌هسته‌اي با عنوان تربيت اجتماعي در مسير مفيد بودن براي ديگران، از منابع اسلامي استخراج گرديد. اين مولفه‌ها توسط 11 كارشناس علوم انساني و روان‌شناسي مورد ارزيابي قرار گرفته و با استفاده از شاخص روايي محتوايي (CVI) تحليل شد. روايي مولفه‌ها توسط كارشناسان مطلوب ارزيابي شد (92/0=CVI). سر انجام با توجه به مولفه‌هاي بدست آمده، مدل نقش خانواده در تربيت سبك زندگي اجتماعي فرزندان از منظر منابع اسلامي با رويكرد روانشناسي فردي با كد هسته‌اي تربيت اجتماعي فرزندان در مسير مفيد بودن براي ديگران طراحي شد.