بررسي زبان شناختي كهن ترين متن گاه شماري فارسي به خط مانوي

متن M150 ازجمله دست‌‌نوشته‌هاي مجموعه متن‌هاي مانوي آكادمي علوم برلين است كه به خط مانوي و به زبان فارسي نو آغازين نوشته شده‌ است. اين متن را مانويان فارسي‌ زبان آسياي ميانه، به نگارش در‌آورده‌اند و ازجمله كهن‌ترين متن‌هاي فارسي دري است. اين دست‌نوشته به گونۀ جدولي تنظيم شده كه بيشتر قسمت‌هاي آن آسيب ديده و داراي واژه‌هاي عربي بسياري است كه ‌يك نمونه از گاهشماري سغدي- مانوي مربوط به نيمۀ نخست قرن چهارم هجري به شمار مي‌رود. در اين متن، نام روزها زردشتي، ولي نام سياره‌ها و برج‌هاي دوازده‌گانه (صور فلكي) به‌صورت عربي آمده است. اين مقاله، ابتدا به معرفي اين گاهشماري قرن چهارم هجري مي‌پردازد و سپس نويسه‌گرداني، آوانوشت و ترجمه شده و در پايان همراه با توضيحات و يادداشت‌ها به بررسي آن پرداخته شده است.