تقابل نشانگان هويتي از منظر رويكرد جهاني‌سازي و جهان‌محلي‌گرايي مطالعه موردي؛ آثار منتخب آنه‌محمد تاتاري و رابعه باغشني

مفهوم هويت تحت تأثير پروژه جهاني سازي تغيير كرده؛ جهاني سازي با گسترش ارتباطات در شبكه هاي اجتماعي، مردمان جوامع مختلف را با وجود تنوع فرهنگي، به سوي استانداردسازي سبك زندگي سوق داده و باعث شده از اين طريق تكثر هويتي خود را از دست بدهند. اين پژوهش با تكيه بر روش نشانه شناسي به عنوان هدف پژوهش به وضعيت نشانه هاي هويت ايراني-اسلامي در دو سطح هويت فروملي (قومي) و فراملي (جهاني سازي) در برخي آثار هنري آنه محمد تاتاري و رابعه باغشني مي پردازد تا به اين سوال پاسخ دهد كه چگونه مي توان نشانه هاي هويت ايراني در آثار هنرمندان قائل به جهاني سازي را با نقاشي هنرمندان قائل به جهان محلي گرايي مورد مقايسه و تحليل قرار داد؟ فرضيه اصلي اين پژوهش، احتمال مي دهد هر دو هنرمند از نشانگان هويت ايراني در آثار خود استفاده كرده باشند. يافته هاي اين پژوهش بيان مي دارد كه باغشني در آثار خود با تمركز بر نشانه هاي هويت ملي و هويت جهاني شده، اصل را بر نشانه هاي هويت جهاني قرار مي دهد. در مقابل، تاتاري در آثار خود با تمركز بر نشانه هاي فروملي و فراملي، اصل را بر نشانه هاي هويت قوم تركمن و معرفي آن به جهانيان مي گذارد. اين پژوهش از مسير روش كتابخانه اي- اسنادي انجام شده و بر اساس اصول روش توصيفي-تحليلي تنظيم گرديده است.