تبيين نسبت و همسويي هنر پاپ و پراگماتيسم

از مهم‌ترين شاخصه‌هاي هنر پاپ رويكرد انتقادي آن نسبت به زيبايي‌شناسي ايدئاليستي است؛ علاوه بر اين برخي نشانه‌ها حاكي از آن‌اند كه مي‌توان بين اين جريان هنري و مكتب فلسفي پراگماتيسم قايل به نسبت‌هايي بود. با توجه به اينكه پراگماتيسم به دنبال پيامد‌هاي عملي امور است و معيار ارزيابي را وابسته به نتايج مي‌داند، به نظر مي‌رسد كه بتوان آن را با خصوصيت‌هاي كاركردي هنر پاپ درنسبت دانست. پژوهش حاضر در هدف به دنبال شناخت و تحليل نسبت‌هاي ميان هنر پاپ و پراگماتيسم است؛ بر اين اساس داده‌هاي ضروري به روش اسنادي گردآوري شده‌اند كه در نهايت بعد از توصيف به روش كيفي مورد تحليل قرار مي‌گيرند. تلاش شده است تا در تحليل داده‌ها، ميان شاخصه‌هاي پراگماتيسم و هنر پاپ مطابقت صورت گيرد. براساس نتايج مي‌توان چنين اذعان داشت كه هنر پاپ به عنوان يكي از مهمترين جريان‌هاي هنري نيمه دوم سده بيستم علاوه بر مباني نظري، از سير ايده‌پردازي و انتخاب موضوع تا نوع متريال و كيفيات فرمي و اجرايي آثار در نسبتي مشخص با انديشه پراگماتيستي است. نكته‌ي ديگر اينكه با توجه به نظريه‌ي هنر پراگماتيستي و تاثيرپذيري هنر پاپ از آن، همزمان نقد هنر هم از نقد ارزشي و داورانه گذر كرده و رويه‌اي نسبيت‌گرا و توصيفي اتخاذ مي‌كند.