بررسي و مقايسه انواع زمان و وجه در گلستان سعدي و روضۀ خلد مجد خوافي با رويكرد سبك شناسي نقشگرا و انتقادي

زمينه و هدف: سبك شناسي نقشگرا به نقش و كاربرد واژه و بند توجه دارد و سبك شناسي انتقادي به مناسبات قدرت در متن ميپردازد. مسألۀ مقالۀ حاضر كشف ميزان تقليدي بودن روضۀ خلد در خصوص مقوله ي زمان و وجه با گلستان است. هدف كلي كشف مسألۀ تقليدي بودن روضۀ خلد است و اهداف عيني آن مقايسه ميزان بسامد دو اثر در مقوله زمان و وجه، مقايسه صداي دستوري و سبك روايي آن دو ميباشد. نظريۀ پژوهش نيز نقشگرايي هاليدي و دستور سنتي است.روش مطالعه: نوع تحقيق كاربردي، روش آن كمي كيفي و متغيرهاي آن شامل 31 متغير نقش بينا فردي ميباشد. واحد نمونه و تحليل جمله بوده و داده ها با روش نمونه گيري سيستماتيك انتخاب شده است. يافته ها: يافته هاي اين تحقيق نشان ميدهد كه گلستان با 77% و روضۀ خلد با 76% در وجه خبري داراي تشابه معنيداري در اين متغير ميباشند. همچنين گلستان در مقولۀ زمان گذشته: 45%، حال: 49 %، امر 5% و آينده 1% و روضۀ خلد به ترتيب داراي 51%، 43%، 6% و 0% مي باشد. نتيجه گيري: شواهد آماري نشان مي دهد كه روضۀ خلد به لحاظ نوع نگرش، تعامل با هستي، صداي دستوري و سبك روايي بسيار تحت تاثير گلستان است. همچنين صداي دستوري هر دو خبري و گزارشي است و هر دو از موضعي خنثي به روابط قدرت برخودارند.