توحيد ذاتي احدي از ديدگاه ابن‌عربي و تحليل آن در سنجه روايات معصومين (ع)

توحيد ذاتي از مهم‌ترين مسائل توحيدي است كه كم‌وكيف تقرير آن داراي اهميت و از چالش‌هاي مباحث عرفاني و كلامي است؛ به گونه‌اي كه اندك‌تغييري در چشم‌انداز فهم و تقرير آن، به ايجاد زاويه و خروج از توحيد ناب اهل بيت (ع) منجر خواهد شد. توحيد ذاتي احدي و فرداني دو گونه از برجسته‌ترين تقريرهاي ابن‌عربي است كه در قالب ويژگي‌هاي خاصي به تصوير كشيده و با برهان‌هايي به اثبات رسانيده است. اين مقاله با روشي توصيفي ـ تحليلي و استنباطي كوشيده است با تأكيد بر توحيد ذاتي احدي، ضمن به‌تصوير‌كشيدن ديدگاه ابن‌عربي در اين‌باره در قالب صورت‌بندي جديدي، تفاوت آن را با توحيد فرداني بيان مي‌كند. همچنين آن را در سنجه روايات مي‌گذارد و با ارائه تحليل‌هايي هم تعبير لفظي توحيد ذاتي احدي و هم حقيقت معنايي آن را از ديدگاه ابن‌عربي در اين سنجه مورد بذل تأملاتي پژوهشي قرار داده است و نقطه عطفي را در زمينه همسويي و ناهمسويي اين ديدگاه با روايات بيان مي‌كند.