نقش نوآوري زيست محيطي، توسعه مالي و ريسك مالي بر انرژي‌هاي‌ تجديدپذير در ايران

توسعه و استفاده از انرژي‌هاي تجديدپذير در جهت مقابله با تغييرات اقليمي، گرمايش زمين، كاهش فشارهاي محيطي و تضمين امنيت انرژي در اقتصادهاي درحال توسعه از جمله ايران ضروري است. ازاين رو تحليل عوامل مؤثر بر مصرف انرژي‌هاي تجديدپذير داراي اهميت است. در مطالعات قبلي نقش توسعه مالي، ريسك مالي و نوآوري زيست محيطي بر مصرف انرژي‌هاي تجديدپذير كمتر مورد توجه واقع شده است. بنابراين هدف اين پژوهش بررسي اثر مستقل و تعاملي توسعه مالي، ريسك مالي و نوآوري زيست محيطي بر انرژي‌هاي تجديدپذير در ايران با استفاده از روش حداقل مربعات معمولي پويا (DOLS) طي دوره زماني (2022 - 1990) است. نتايج پژوهش نشان مي‌دهد كه متغيرهاي نوآوري زيست محيطي و توسعه مالي اثر مثبت و ريسك مالي اثر منفي بر مصرف انرژي‌هاي تجديدپذير دارند. از طرفي، توسعه مالي و ريسك مالي به ترتيب باعث تقويت و تضعيف اثر نوآوري زيست محيطي بر مصرف انرژي‌هاي تجديدپذير شده است. ساير نتايج نشان مي‌دهد كه رشد اقتصادي و باز بودن تجاري اثر افزايشي و انتشار گازهاي گلخانه‌اي اثر كاهشي بر مصرف انرژي‌هاي تجديدپذير دارند. بر اساس نتايج پژوهش، پيشنهاد مي‌شود كه با كاهش ريسك و بهبود منابع مالي در جهت افزايش نوآوري‌هاي زيست محيطي، سهم استفاده از انرژي‌هاي تجديدپذير در كشور افزايش پيدا كند.