بررسي گسترش معنا و بافت كاربردي واژه‌ها و اصطلاح ‌ها به/ از حوزۀ خودرو در گونۀ گفتاري زبان فارسي

‌واژه‌ها و اصطلاح‌هاي بسياري دربارۀ حوزۀ خودرو دستخوش انواع گسترش معنا يا گسترش بافت كاربردي شده‌اند. پيكرۀ زباني اين پژوهش مجموعۀ واژه‌ها و اصطلاح‌هايي است كه با تغيير معنا يا گسترش بافت كاربردي به حوزۀ خودرو راه يافته‌ يا از حوزۀ خودرو به گنجينۀ واژگان زبان فارسي افزوده شده‌است. هدف اصلي اين پژوهش توصيفي- تحليلي ارائه و تعريف اين واژه‌هاست. سپس به چگونگي رخداد اين تغييرها و گسترش‌ها با بهره‌گيري از نظريۀ «ربط» اسپربر و ويلسون پرداخته شده‌است. طبق نتايج گويشوران زبان فارسي با توجه به دانش‌‌ها، تجربه‌ها و اطلاعات زمينه‌اي مشتركشان هم معناي اوليۀ اين دست واژه‌ها و اصطلاح‌ها را مي‌دانند، هم به معاني و كاربرد گسترش‌يافتۀ آنها دسترسي دارند. مطابق نظريۀ «ربط» هنگامي‌كه شنونده واژه‌ يا اصطلاحي دربارۀ حوزۀ خودرو دريافت مي‌كند، با در نظر گرفتن بافت موقعيت، آن را با اطلاعات زمينه‌اي خود مي‌سنجد و تطبيق مي‌دهد و سرانجام درك مي‌كند منظور گوينده معني اوليۀ آن واژه‌ و اصطلاح، يا معني گسترش‌يافتۀ آن است. دليل اين بده‌بستان واژه‌ها و اصطلاح‌ها جدايي‌ناپذيري حوزۀ ترابري از زندگي انسان و بهره‌ بردن از ويژگي‌هاي خودرو در توصيف برخي از ويژگي‌هاي بدن و رفتار انسان است.