ارائه مدل پارادايمي دو سوتواني سازماني در نظام آموزش وپرورش

مقدمه و هدف: در چند سال اخير، مفهوم دوسو تواني به طور فزاينده اي زمينه ي تحقيقات بسياري از محققان شده است. پژوهش حاضر با هدف ارائه مدل پارادايمي دوسوتواني سازماني در نظام آموزش وپرورش دولتي ايران  انجام شد.روش شناسي پژوهش: پژوهش حاضر به روش كيفي و به طور خاص روش نظريه ي داده بنياد صورت گرفته است. جامعه آماري پژوهش حاضر، متخصصان و كارشناسان نظام آموزش و پرورش و مديريت آموزشي در ايران بوده است. نمونه گيري پژوهش به صورت هدفمند انجام شد. هم چنين از نمونه گيري نظري براي نمونه گيري از داده ها به منظور رسيدن به اشباع نظري استفاده شده است. تعداد نمونه ها در اين پژوهش، 17 نفر بوده است. داده هاي پژوهش حاضر بر مبناي مصاحبه نيمه ساخت يافته با متخصصان و كارشناسان نظام آموزش و پرورش و مديريت آموزشي (استادان دانشگاه، مديران آموزش و پرورش و واحدهاي آموزشي وكارشناسان مديريت آموزشي)  جمع آوري شده اند.يافته ها و نتيجه گيري: يافته ها حكايت از آن دارد كه عواملي مانند توسعه محيط رقابتي و تحول در مفهوم بالندگي مي تواند ناتواني آموزش وپرورش در پاسخ به تغييرات دروني و بيروني را جبران و تغيير در تكنولوژي و نوآوري هاي آموزشي را به همراه داشته باشد بررسي نتايج حاكي از آن است كه فقدان انگيزش در حوزه ي نوآوري ، ساختار متمركز و غير قابل انعطاف نظام آموزشي، فقدان دسترسي مستقل به منابع انساني و فناورانه و وجود مديراني واقع بين و تحول گرا در سازمان هاي آموزشي مي تواند زمينه وبستر دوسوتواني را در اين نهاد توسعه بخشد. دوسوتواني سازماني داراي پيامدهايي از جمله بالندگي سازماني، ارتقاي سطح رضايت سازماني و توسعه ي پايدار در نظام آموزشي با توجه به نتايج اين پژوهش مي باشد.