نقش تفكر انتقادي در بهبود كاركرد سواد رسانه‌اي با تكيه بر منظومه شناختي مخاطب

هدف پژوهش حاضر، شناخت رابطه بين مهارت تفكر انتقادي و تعهد مذهبي به‌عنوان منظومه‌ي شناختي مخاطب با سواد رسانه‌اي در دانش‌آموزان سال آخر متوسطه‌ مدارس منطقه 4 آموزش‌وپرورش شهر تهران است كه در سال تحصيلي 99-98 اشتغال به تحصيل داشتند. اين پژوهش به روش زمينه‌يابي انجام شده است. نمونه آماري پژوهش، 205 دانش‌آموز بودند كه از طريق محاسبه فرمول كوكران از بين جامعه آماري، انتخاب شدند. نمونه‌گيري پژوهش به روش احتمالي ساده انجام گرفت. ابزار جمع‌آوري اطلاعات، پرسشنامه بوده و برگرفته از پرسشنامه‌هاي تفكر انتقادي ريكتس، تعهد مذهبي ورتينگتون و پرسشنامه محقق ساخته است. روايي پرسشنامه محقق ساخته، با مشاركت و كسب نظر 35 نفر از اساتيد دانشگاه‌هاي كشور و بر اساس الگوي لاوشه سنجيده شد. در اين پژوهش از آزمون پيرسون براي بررسي ميزان همبستگي بين متغيرها و مدل رگرسيون چندگانه براي بررسي برازش داده‌ها استفاده شده است. يافته‌هاي پژوهش نشان داد كه بين متغيرهاي پژوهش، رابطه مستقيم و معني‌داري وجود داشت. همچنين بين يك به يك زيرمقياس‌هاي متغيرهاي پژوهش رابطه مستقيم وجود داشت. مدل رگرسون چندگانه، همبستگي نسبتاً نيرومند و معناداري را بين متغيرهاي پژوهش نشان داد. مقدار ضريب تعيين تعديل‌شده در اين مدل نيز نشان داد كه برازش داده‌ها به‌خوبي صورت يافته و فرض پژوهش تأييد مي‌شود. بنابراين براي بهبود اثربخشي سواد رسانه‌اي مي‌توان از آموزش مهارت تفكر انتقادي به مخاطب و تقويت منظومه شناختي، ارزشي معتبر وي سود جست.