تحليل و تبيين ارتباط بين قابليت هاي مكان سوم در زيست پذيري شهري (مطالعه موردي: منطقه 6 كلانشهر تهران)

مكان‌هاي سوم از طريق فراهم كردن شرايط مسكن مناسب، دسترسي به منابع، امكانات اجتماعي و فرهنگي، زيرساخت‌هاي پايدار و تعاملات اجتماعي، نقش مهمي در ارتقاي زيست‌پذيري اجتماعي ايفا مي‌ كنند. اين مكان‌ها به افراد امكان مي‌دهند در محيطي مناسب و پايدار زندگي كنند و بهبود كيفيت زندگي و رفاه اجتماعي را تحقق بخشند. هدف اين پژوهش، بررسي و تبيين قابليت هاي مكان هاي سوم در افزايش زيست پذيري اجتماعي در شهر تهران است. ماهيت تحقيق از لحاظ هدف، كاربري و روش آن توصيفي - تحليلي است. براي تجزيه و تحليل يافته ها از مدل معادلات ساختاري ايموس (AMOS) استفاده شده است. نتايج تحقيق نشان مي‌دهد كه قابليت‌هاي مكان‌هاي سوم، از جمله مكان‌هاي عمومي و جذاب، عرصه‌هاي عمومي شهري، تغيير ساختارهاي اجتماعي مكان‌ها، مكان‌هاي شاد و سرزنده در شهر، استناد به ارزش‌هاي فرهنگي و اجتماعي، و توسعه پايداري انساني، بهبود زيست‌پذيري اجتماعي را تسهيل مي‌ كنند. اثرگذاري قابليت‌هاي مكان سوم با بارعاملي 0.87 نشان مي‌دهد كه اين قابليت‌ها داراي تأثير مثبت و مطلوبي در فعاليت‌ها و زيست‌پذيري اجتماعي مكان‌ها و فضاهاي زيست هستند. همچنين  اين نتايج نشان مي‌دهد كه وجود مكان‌هاي سوم و قابليت‌هاي مرتبط با آنها مي‌تواند منجر به بهبود زيست‌پذيري اجتماعي، ارتقاي كيفيت زندگي و رفاه اجتماعي شهروندان شود.