شيمي كاني‌ها و دما–فشارسنجي توده‌هاي نفوذي خريل-كلاسور (جنوب غرب كليبر- شمال غرب ايران)

گرانيتوئيد خريل- كلاسور به سن اليگوسن، در جنوب غرب شهرستان كليبر، شمال غرب ايران در كمربند ماگمايي البرز – آذربايجان رخنمون دارد. توده‌هاي نفوذي منطقه درون سنگ‌هاي آتشفشاني- رسوبي كرتاسه تزريق شده اند. تركيب سنگ‌شناسي توده‌ها شامل گابرو- ديوريت، ديوريت، كوارتز مونزوديوريت و گرانيت است. كاني هاي اصلي تشكيل دهنده توده‌هاي گابرو- ديوريتي و ديوريتي شامل پلاژيوكلاز، كلينوپيروكسن، آمفيبول و بيوتيت بوده و در توده كواراتز مونزوديوريتي پلاژيوكلاز، فلدسپار پتاسيم، كوارتز، آمفيبول و بيوتيت هستند. بررسي شيمي كاني‌ها نشان مي‌دهد كه تركيب كلينوپيروكسن‌هاي سنگ‌هاي منطقه از نوع ديوپسيد است. آمفيبول‌هاي منطقه در گروه كلسيمي قرار دارند. آمفيبول‌هاي كلسيمي نشان مي دهند كه سنگ‌هاي منطقه مورد بررسي از نوع  گرانيتوئيدهايI  هستند. آمفيبول‌هاي توده هاي خريل- كلاسور تركيب مگنزيوهورنبلندي دارند. بيوتيت‌هاي سنگ‌هاي منطقه داراي نسبت Fe/(Fe+Mg) بيش از 0.33 و از منيزيم غني هستند. فلدسپار در سنگ‌هاي گرانيتي با تركيب آلبيت- اليگوكلاز و در سنگ‌هاي ديوريتي و كوارتز مونزوديوريتي داراي تركيب آندزين، لابرادوريت و ارتوكلاز است. بر اساس شيمي كاني‌هاي بيوتيت، آمفيبول و  بيوتيت ماگماي مولد سنگ‌ها سرشت آهكي قليايي داشته و در محيطي وابسته به فرورانش شكل گرفته است.